အာဟာရရွိေသာ စာေပကုိမ်ားမ်ားဖတ္ရႈပါ

စာေပဟာ ဦးေႏွာက္အတြက္အစာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ စာေရးဆရာ George S. Clason ကေျပာပါတယ္။ ေန႔တုိင္းခန္ဓာကုိယ္ က်န္းမာထြားႀကဳိင္းဖုိ႔အတြက္ အစာေရစာ စားရသလုိပဲ၊ ဦးေႏွာက္ဖြံၿဖဳိးမႈရွိဖုိ႔ေတာ့ စာေတြမ်ားမ်ားဖတ္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ထမင္းတစ္နပ္မစားရင္ အားနဲသြားတယ္လုိခံစားၾကတယ္။ ပညာရွင္တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ စာတစ္ရက္တစ္ေလမ်ား မဖတ္ပဲေနရင္ အစာမစားရသလုိ ခံစားရမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာမ်ားမ်ားဖတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒီလုိမ်ားမ်ားဖတ္ျခင္းေၾကာင့္ လူပုံအလယ္မွာ ေျပာရဲဆုိရဲ ရွိလာမွာပါ။

စာေရးသူေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက လူေတြအလယ္မတုိးရဲခဲ့ဘူး။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကုိယ္ေနထုိင္ရာ အရပ္မွာဖတ္စရာ၊ေလ့လာစရာ စာအုပ္စာေပ မ်ားမ်ားမရွိခဲ့ဘူး။ အားတဲ့ေန႔ေတြမွာ ျပန္ၾကားေရးရုံးကုိသြားၿပီး စာေတြဖတ္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းစာအျပင္တျခားဗဟုသုတ စာေပေတြကုိ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ရွာေဖြဖတ္ရႈခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ညီေတြကုိ ေျပာေလ့ရွိတယ္။ မင္းတုိ႔ဖတ္ဖုိ႔စာအုပ္စာေပေတြ ရွာစရာမလုိေအာင္အိမ္မွာ အဆင္သင့္ထားေပးတယ္။ ဖတ္ၾကပါ။ မင္းတုိ႔ဘ၀၊ သင္ခန္းစာေတြကုိ အျမင္ဖြင့္၊ လမ္းျပေပးမဲ့အရာက ဒီစာေတြပဲ..လုိ႔ေျပာျပေလ့ရွိတယ္။ စားမ်ားမ်ားဖတ္ၾကဖုိ႔အၿမဲတုိက္တြန္းေနရတာက ကုိယ္ကုိယ္တိုင္က စာေပရဲ့အက်ိဳးကုိ သိရွိနားလည္လုိ႔ျဖစ္တယ္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ပညာရည္ခၽြန္ဆုေပးပြြဲ အခမ္းအနားတစ္ခုမွာ သူေဌးတစ္ေယာက္ကုိ စကားထေျပာခုိင္းပါတယ္..။ တက္ေရာက္သူလူေတြႏွင့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား အထင္မွာေတာ့ ဒီလူက ငါတုိ႔အတြက္အေရးႀကီးမွတ္သားစရာ စကားအမ်ားႀကီးေျပာသြားလိမ့္မယ္ လုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကေပမဲ့ မွန္းခ်က္ႏွင့္ႏွမ္းထြက္က မကုိက္ဘူးျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဘာလုိ႔လဲ..။ ပုိက္ဆံကုိအငမ္းမရလုိက္ရွာရင္း စာအုပ္စာေပ မဖတ္ဖူးေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းမသိ။ ေျပာလုိက္တာေတြက ရီစရာ၊ေမာစရာေတြ။ ဒါေတြေျပာရမဲ့ အခ်ိန္မဟုတ္ဘူးလုိ႔ သူသိေကာင္းသိမွာပါ..။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာဒါေတြပဲ ေျပာတတ္တာကုိး။ အတုိခ်ဳံးေျပာရရင္ ဆုလာယူတဲ့ေက်ာင္းသားတစ္ဦးရဲ့ ေက်းဇူးတင္စကားေလာက္ေတာင္ နားေထာင္စရာမေကာင္းဘူး ဆုိတာသိခဲ့ရတယ္။

ဒီလုိစာေတြဖတ္တဲ့ေနရာမွာ စာေကာင္းေပေကာင္းေတြေတာ့ ေရြးဖတ္တတ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ အစာဟာလူတုိ႔အတြက္ အာဟာရျဖစ္ေစႏုိင္သလုိ အဆိပ္အေတာက္လည္း ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ေအး..အဲသလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဖတ္တဲ့စာေတြဟာ အဆုိးလား၊အေကာင္းလား။ အက်ိဳးရွိမဲ့စာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အက်ိဳးမဲ့အခ်ိန္ျဖဳန္းတီးတာ သက္သက္လားဆုိတာ သိဖုိ႔လုိအပ္တယ္။ စာေရးဆရာေတြကေတာ့ မတူညီတဲ့ခံယူခ်က္ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကပါတယ္။ ကုိယ္ဖတ္လုိက္တဲ့စာေတြကုိ နာနာဖတ္ဖုိ႔လုိအပ္တယ္။ အဲလုိဖတ္ျခင္းျဖင့္ စာေရးသူရဲ့ ခံစားခ်က္အမွန္ကုိ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း နားလည္ႏုိင္မွာပါ။ ဒီလုိနားလည္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွေတာ့ ဒီစာဟာအဖုိးတန္တဲ့ စာလား၊ စာေပါစာလြင္လား သိမွတ္လာလိမ့္မယ္။ အဲဒီကုိယ္ဖတ္လုိက္ရတဲ့စာထဲက အဆိပ္ျဖစ္ေစမဲ့စာကုိေတာ့ ပယ္ၿပီး၊ အာဟာျဖစ္ေစမဲ့ စာေတြကုိ ဦးေႏွာက္ထဲအထိသိမ္းဆည္းထားဖုိ႔လုိပါတယ္။

အစာစားတာဟာ အာဟာရျဖစ္ေစေပမဲ့ အစားအစာတုိင္းဟာ အာဟာရမျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စာေရးဆရာၾကီးတစ္ေယာက္က အစာက အဆိပ္သင့္ရင္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုပဲ ေသေစႏုိင္ၿပီး စာေပကသင့္တဲ့ အဆိပ္ကေတာ့ တစ္မ်ိဳးသားလုံးကုိ ေသေစႏုိင္တယ္..လုိ႔ေျပာဖူးပါတယ္။ ဒါသိပ္ကုိမွန္ပါတယ္။ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္ရဲ့ေရးလုိက္တဲ့ စာတစ္ေၾကာင္းဟာ တစ္ခါတစ္ေလ ေသနတ္က်ည္ဆန္တစ္ေထာင့္ထက္ ပုိအႏၱာရာယ္ျပဳႏုိင္ပါတယ္။ က်ည္ဆန္တစ္ေထာင့္ဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အသက္ကုိပဲ ႏုတ္ယူသြားႏုိင္ေပမဲ့ စာတစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးလုံးရဲ့ အသက္ကုိ္အႏၱာရာယ္ျပဳႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာေရးသူေတြလည္း စာတစ္ေၾကာင္းေရးတုိင္း အၿမဲဂရုစုိက္သတိထားသင့္ၿပီး စာဖတ္သူေတြ၊ စာေပကုိခ်စ္သူေတြအေနနဲ႔လည္း က်န္းမာေစမဲ့၊ ခြန္အားရွိေစမဲ့ စာေပေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ဖတ္ရႈသင့္ပါတယ္..။

ေအာင္ျမင္ခ်င္သူတုိင္း စာဖတ္ရမွာပါ။ ေအာင္ျမင္တဲ့ အားကစားသမားတုိင္း အာဟာရရွိတဲ့အစားအစာေတြပုံမွန္စားၿပီး ေလ့က်င့္ခန္းပုံမွန္ လုပ္ေပးရသလုိ ေအာင္ျမင္တဲ့လူတစ္ဦး၊တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ေတာ့ အာဟာရရွိတဲ့စာေတြကုိ ပုံမွန္ဖတ္တဲ့အေလ့အက်င့္ကုိ ျပဳလုပ္သင့္ပါတယ္လုိ႔တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။
အားလုံးစာေကာင္းေပေကာင္းေတြဖတ္ရင္း ဘ၀ေအာင္ျမင္ျခင္းမ်ား ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ေစေၾကာင္း။

ပီတာလြယ္လူး(ျမန္မာစာ)