လူငယ့္စြမ္းအားျဖင့္ တစ္မ်ဴိးသားလုံး စည္းလုံးညီညြတ္ေရး တည္ေဆာက္ၾကေလသတည္း.....။

တကယ္တမ္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘိုးဘြားေတြ ခ်င္းေျမကိုစေရာက္ကတည္းအစ က်န္ေတာ္တို႕မ်ဴိးဆက္အထိ ခ်င္းတစ္မ်ဴိးသားလုံး စည္းလုံးညီညြတ္မႈဆိုတာ မရိွခဲ့ဖူးပါဘူး..။ ဒါေပမယ့္ က်န္ေတာ္တို႔ေတြ ဘိုးဘြား၊ဘီ၊ဘင္ေတြဟာ တစ္ခ်ိန္က စည္းလုံးညီညြတ္ခဲ့ဖူးတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ေရၾကည္ျမက္ႏုရာကို အတူတကြ  ခ်ီတက္ရွာေဖြခဲ့ၾကတယ္" ဆိုတဲ့ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြဟာ
 သက္ေသျဖစ္ေနမွာပါ။ ခ်င္းေျမကိုစေရာက္ၿပီး ဘယ္ႏွခုႏွစ္ေလာက္မွာ စတင္စိတ္၀မ္းကြဲခဲ့ၾကတာကိုေတာ့ အတိအက်ေျပာလို႕မရေပမယ့္ ခ်င္းေျမကိုမေရာက္မွီမွာလဲ မ်ဴိးႏြယ္စု အုပ္စုေလးေတြအမ်ားႀကီးရွိၿပီးသာ း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲမႈအေျခအေနေၾကာင့္ စကားကြဲကုန္ၾကတယ္ "လို႕ ႏႈတ္စကားရွိေနေပမယ့္ နယ္ေျမခြဲေ၀မႈ၊ေနထိုင္မႈေတြကို ၾကည္႕လိုက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕
 ခ်င္းအုပ္စုေတြဟာ ခ်င္းေျမကို စတင္အေျခမခ်ခင္ကတည္းက မ်ဴိးႏြယ္စု အုပ္စုေလးေတြရွိတယ္ ဆိုတာ သက္ေသျပေနပါတယ္..။အစိကကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘိုးဘြားေတြဟာ မ်ဴိးႏြယ္အုပ္စုေလးေတြ ကြဲျပားေနေပမယ့္ စည္းလုံးညီညြတ္စြာ နယ္ေျမသစ္ကို အတူတကြ ရွာေဖြဖို႕
 မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာခရီးကို တြဲညီလက္ညီ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါတယ္(ခ်င္းတြင္းျ မစ္မျဖတ္မွီ အထိ -
 အရိႈမ်ဴိးႏြယ္အုပ္စုကိုဆိုလို )..။ သူတို႕ေတြဟာ ဘယ္လိုမ်ဴိးနားလည္မႈနဲ႔ ရပ္တည္ခဲ့ၾကလဲ .. ဘယ္ဘာသာစကားနဲ႔ ဆက္သြယ္စကားေျပာခဲ့ၾကလဲ ဆိုတာ အတိအက်
 မသိႏိုင္ေပမယ့္ တစ္အုပ္စုနဲ႔ တစ္အုပ္စု ဆက္သြယ္ဖို႕ ဘာသာစကားတစ္ခုခုကိုေတာ့ အသုံးျပဳၾကမယ္ လို႕ ယုံၾကည္ရပါတယ္..။

  ခ်င္းေျမကိုစေရာက္ၿပီးေနာက္ ကိုယ့္အုပ္စုနဲ႔ကို  ေနရာေဒသကို ခြဲေ၀ၾကမွာပါ။ဒါေပမယ့္ အဲဒီေဒသခြဲေ၀မႈမွာ အေ၀မတည္႔တာ မရုင္းမလင္း ျဖစ္တာေတြမ်ားရွိႏိုင္ပါတယ္( က်န္ေတာ္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အျမင္သာ )။
 ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ခ်င္းအုပ္စုမ်ား သမိုင္းမွာ တစ္ရြာနဲ႔ တစ္ရြာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခိုက္သိမ္းယူ ကၽြန္ျပဳမႈေတြ ေတြ႕ရလို႕ပါ

 (အခု ဖလမ္းၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာဆိုရင္ တိုင္းစြန္ မ်ဴိးႏြယ္အုပ္စုဟာ အင္းအားႀကီးမားပါတယ္)..။ ဒီလို တိုက္ခိုက္သိမ္းယူမႈေတြဟာ ခ်င္းျပည္ တစ္ျပည္လုံးမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ျဖစ္ပြားခဲ့ တယ္ ဆိုတာ
 သမိုင္းေလ့လာသူတိုင္း သိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ..။တစ္မ်ဴိးႏ ြယ္ကတစ္မ်ဴိးႏြယ္ကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္ရင္ အသိမ္းခံ မ်ဴိးႏြယ္စုေတြဟာ စစ္ႏိုင္သူ မ်ဴိးႏြယ္စုေတြဆီကို စားေသာက္ကုန္မ်ား ဆက္သရပါတယ္။တစ္ခါတစ္ခါ
 ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတယ္ " ..ဒါေတြေၾကာင့္မ်ား ခ်င္းလူမ်ဴိးေတြ မ်ဴိးႏြယ္စုအခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲမႈ တစ္မ်ဴိးႏြယ္နဲ႔ တစ္မ်ဴိးႏြယ္ အယုံအၾကည္ ကင္းမဲ့မႈေတြ စိတ္အရင္းခံရွိေနလား " ေပါ့ကြယ္..။

  ဘယ္လိုပဲ မ်ဴိးႏြယ္စုအခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲေနေပမယ့္ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ေတြ ခ်င္းေျမကို ၀င္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ မ်ဴိးႏြယ္စုအခ်င္းခ်င္းတိုက္ခို က္ေနမႈကို ရပ္ၿပီး  မိမိပိုင္နယ္ေျမကို ကာကြယ္ဖို႕ စည္းလုံးညီညြတ္စြာ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ေသြးစကားပါ။ မိမိပိုင္နယ္ေျမကို ကာကြယ္ဖို႕
 မ်ဴိးႏြယ္စုတိုင္း တာ၀န္ရွိေၾကာင္း သိခဲ့ၾကလို႕ပါ..။ တစ္ျခားလူမ်ဴိး အ၀င္မခံတဲ့ မ်ဴိးခ်စ္စိတ္အရင္းအခံေတြေၾကာင္ ့ပါ..။ လင္မယားခ်င္း ျပသာနာျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ တစ္ျခားလူေတာ့ ၀င္မပါေစနဲ႔ " ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ တို႕ေတြဟာ တစ္အူတုံထဲဆင္း ညီရင္းအစ္ကိုေတြပါ ဆိုတဲ့ စိတ္အခံရွိၾကေၾကာင္း
 သက္ေသျပၾကတာပါ..။ဒီလိုနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕အတူ ပင္လုံစာခ်ဴပ္ႀကီးကို တစ္မ်ဴိးသားလုံးကိုယ္စားျပဳကို ယ္စလွယ္ သုံးဦးလႊတ္ၿပီး ခ်ဴပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

  ျမန္မာျပည္ႀကီးလႊတ္လပ္ေရး ရၿပီး ၁၉၆၂ ဗိုလ္ေန၀င္း အာဏာသိမ္းလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခ်င္းေတြရဲ႕ မ်ဴိးႏြယ္စုၾကား ျပသာနာဟာ အသြင္တစ္မ်ဴိး ေျပာင္းလဲလာပါတယ္။ မ်ဴိးႏြယ္အုပ္စု ျပသနာမွ ၿမိဳ႕နယ္စု ျပသာနာ ကို ေျပာင္းသြားတာပါ..။ ဒီလိုၿမိဳ႕နယ္စု ျပသာနာေတြေၾကာင့္ ျပည္နယ္တစ္ခုမွာ
 မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့ တကသိုလ္ ေက်ာင္းႀကီးကိုလဲ ဆုံးရႈံးခဲ့ရတယ္။ မ်ဴိးႏြယ္အုပ္စု ျပသာနာဟာ ေသးမႊားေနေပမယ့္ ၿမိဳ႕နယ္စု လိုက္စိတ္၀မ္းကြဲမႈ ျပသာနာဟာ အင္းအားႀကီးမားလြန္းလွပါတယ္။တစ္ ၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ တစ္ၿမိဳ႕နယ္ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈအားေတြေၾကာင့္ နစ္နာခဲ့တဲ့ သူေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ခ်င္းလူထု ၊ ခ်င္းေရ၊ေျမ၊ေတာ၊ေတာင္ သဘာ၀ေတြပါပဲ..။အာဏာရုင္ အစိုးရလက္ထဲမွာ ျပည္သူေတြ မ်က္စိပိတ္၊နားပိတ္ ခံရတဲ့ၾကားက တစ္ခ်ဴိ႕ခ်င္းလူႀကီးေတြဟာ ၿမိဳ႕နယ္စုလိုက္ကြဲျပားေနမႈေတြကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ တစ္ကိုယ္ေတာ္ေကာင္းစားေရး ၀ါဒစြဲကိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သတင္းအေမွာင္ခ်မႈေတြထဲ က်င္လည္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြမွာေတာ့ လူႀကီးေျပာသမွ် အဟုတ္ထင္ကာ ေဒသစြဲ၊ ဂိုဏ္းဂဏစြဲ ၀ါဒေတြ ပိုမိုျပင္းထန္လာခဲ့တယ္။
 အထီးက်န္ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးတစ္ခုရဲ ႕ ဖြံၿဖိဳးမႈ နည္းပါးဆုံး ျပည္နယ္မွာ ေနရတဲ့ လူထုေတြမွာ" ငါသာမွန္ ၊ ငါသာေတာ္ ၊ ငါသာသိ " ဆိုတဲ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း အျမစ္တြယ္လာခဲ့ရတယ္။

  ဒီလို က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အယူအဆေအာက္မွာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ လူငယ္တစ္ခ်ဴိ႕ဟာ လူႀကီးေတြေခတ္က ပုံစံစိတ္ဓာတ္အတိုင္း ရွိေနဆဲပါ..။ တစ္ခ်ဴိ႕လူငယ္ေတြဟာ လူႀကီးေတြေတာင္ လုပ္ဖို႕မႀကိဳးစားတဲ့အရာကို လုပ္ဖို႔ မလိုအပ္ပါဘူး လို႕ ယူဆေနဆဲပါ..။ တစ္ခ်ဴိ႕လူငယ္ေတြဟာ လူႀကီးေတြေတာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘူး ဆိုၿပီး
 လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရတဲ့ အေျခအေနေတြမွာ ရွိေနဆဲပါ..။ တစ္ခ်ဴိ႕လူငယ္ေတြဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ရမယ္ ဆိုၿပီး မထင္မရွား ေၿကြးေၾကာ္ေနတဲ့ သူေတြလဲ ရွိေနျပန္ပါတယ္။ လူမ်ဴိးတစ္မ်ဴိးရဲ႕အနားဂတ္ဟာ လူငယ္ေတြလက္ထဲမွာရွိတယ္ လို႕ ဖတ္မွတ္ဖူးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခ်င္းလူမ်ဴိးရဲ႕ အနာဂတ္ကို
 ေတြးၾကည္႕ရင္း ရင္ထုမနာ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ စိတ္ပ်က္စရာ အေကာင္းဆုံးက တစ္ခ်ဴိ႕ခ်င္းလူမ်ဴိးေတြဟာ စည္းလုံးညီညြတ္ေရး ၊ ဘုံစာေပ ဘုံစကား ျဖစ္ေပၚလာေရး အတြက္ ေအာ္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြကို ေခတ္မမွီတဲ့သူ၊ ဘာမွမသိေသးလို႕ပါ " ဆိုတဲ့ ပုံစံမ်ဴိးနဲ႔ ဆက္ဆံခံေနရျခင္းပါပဲ..။ ဒါက
 ျပင္းထန္တဲ့ အနာ တစ္ခုကို ကုဖို႕ မႀကိဳးစားပဲ ဖုံးဖိဖို႕ႀကိဳးစားေနတာပါ။ ျပသာနာ တစ္ခုကို မေျဖရုင္းပဲ လက္ေလွ်ာ့အရႈံးေပးလိုက္တဲ့ သေဘာပါ။
 တကယ္တမ္းေတာ့ ျပသာရွိရွင္ ေျဖရုင္းဖို႕ နည္းလမ္းရွိပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ အခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံေျပာဆိုႏိုင္ဖို႕ ဗမာ စကား ဗမာစာေပ ရွိေနျခင္းဟာ တစ္မ်ဴိးသားလုံး ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ခြန္အားတစ္ခု အျဖင့္ ရွိေနပါတယ္။ေနာက္စိတ္ပ်က္စရာတစ္ခုက ခ်င္းလူငယ္တစ္ခ်ဴိ႕ဟာ သူတို႕နဲ႕သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္စုအတြင္း
 လႈပ္ရွားမႈေလာက္သာ စိတ္၀င္စားစြာ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းပါပဲ..။ သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္စုအတြက္ အလုပ္လုပ္ရင္း ႀကိဳးစားရင္း တစ္မ်ဴိးသားလုံး ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့  အရည္အခ်င္းရွိ ခ်င္းလူငယ္တစ္ခ်ဴိ႕ ဆုံးရႈံးေနရပါတယ္..။လူငယ့္အစြမ္ း ဆုံးရွံးေနရပါတယ္။

  ကမာၻ႕သမိုင္းေတြကို ျပန္ေလ့လာမယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံတစ္ခု အျမင္အယူအဆ ၊ ၀ါဒေတြကို ဦးေဆာင္ၿပီး အတိုက္အခံလုပ္တဲ့ လူအုပ္စုဟာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ ၊ လူငယ္ေတြ ပဲျဖစ္ပါတယ္..။
 အနီးကပ္ဆုံးေလ့လာမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ႀကီး လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ကိုယ္က်ဴိးစြန္႕ ႀကိဳးစားေပးဆပ္ခဲ့ၾကသူေတြဟာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြပါ..။ မိဘေတြ ၊ လူႀကီးေတြ အတားအဆီး အမ်ဴိးမ်ဴိးၾကားက ကိုယ့္ယုံၾကည္ခ်က္အတြက္ ရဲရဲေတာက္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ေပးဆပ္ခဲ့သူေတြဟာ အဲဒီေခတ္က ေခတ္ပညာတတ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား အုပ္စုေတြပါ..။ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခ်င္းလူမႈပတ္၀န္းက်င္မွာ
 တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားရဲ႕ အခန္ဂန္ဒ ဟာအင္မတန္နည္းပါးေနေသးပါတယ္..။
 လူထုႀကီးဟာ ပညာတတ္လူငယ္စု ဦးေဆာင္မႈမွာ ရွိမေနပဲ ဘာသာေရး အသင္းေတာ္ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ဦးေဆာင္ျခင္းကို ခံေနရတာ ရာစုႏွစ္တစ္ႏွစ္ နီးပါးရွိခဲ့ပါၿပီ..။ ကမာၻေပၚ ရွိလူမ်ဴိးတိုင္း ႏိုင္ငံေရး အုပ္စုတိုင္း ဟာ တက္ျကြတဲ့ ပညာတတ္ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ေျကြးေၾကာ္သံေတြကို လူႀကီးလုပ္တဲ့
 သူေတြက နားေထာင္ တဲ့ အခါေတြမွာသာ အေျပာင္းအလဲ တိုးတက္မႈ ေတြ ျဖစ္ေပၚတတ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခ်င္းလူမႈပတ္၀န္းက်င္မွာေတာ့ လူႀကီးေတြ နားေထာင္ဖို႕ ျပတ္သားရုင္းလင္းတဲ့ ပညာတတ္ လူငယ္အုပ္စုရဲ႕ ေျကြးေၾကာ္သံေတြ မရွိေသးပါဘူး...။တကယ္လို႕ ရွိလာမယ္ဆိုရင္ လူႀကီးေတြက
 နားေထာင္ပါ့မလား " ဆိုတာ စိုးရိမ္စရာမဟုတ္ပါဘူး။  ခ.စ.ယ လိုမ်ဴိး တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕ ဖြဲ႕ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ တစ္မ်ဴိးသားလုံး စည္းလုံးညီညြတ္ေရးအတြက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဘာကိုမွ
 မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသးပါဘူး..။ လူႀကီးေတြ ပေရာဂ ေၾကာင့္မ်ားလား ၊ လူငယ္ေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆဒေတြေၾကာင့္လား တစ္မ်ဴိးသားလုံး စည္းလုံးရမယ့္ အစား မ်ဴိးႏြယ္စု အလိုက္ ၿမိဳ႕နယ္စု အလိုက္ အဖြဲ႕ငယ္ေလးေတြ အမ်ားအျပား တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြမွာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ရတယ္..။
 ခ်င္းတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕ေ တြ အားေကာင္းလာေအာင္ လုပ္ဖို႕ လိုအပ္ေနပါတယ္။

  စည္းလုံးညီညြတ္ေရးအတြက္ မိဒီယာမ်ားရဲ႕ အခန္း ဂန္ဒ ဟာလဲ အင္မတန္အေရးႀကီးပါတယ္။ က်န္ေတာ္တို႕ ခ်င္းလူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ တစ္မ်ဴိးသားလုံး ကိုယ္စားျပဳ မီဒီယာ ဆိုတာ မေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါဘူး.( ဒီႏွစ္
 ႏို၀င္ဘာလ စတင္ထုတ္ေ၀မယ့္ ခ်င္းေ၀ါလ္ ရွိလာမည္).။ ၿမိဳ႕နယ္စုအလိုက္ထုတ္ေ၀တဲံ မီဒီယာ အဖြဲ႕အစည္း အသင္းေတာ္ေတြက ထုတ္တဲ့ မဂၢဇင္း နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ျဖတ္သန္းလာခဲ့ၾကရတယ္။
 အဲဒီၿမိဳ႕နယ္စုအလိုက္ထုတ္ေ၀တဲ့ မီဒီယာမ်ားအေနျဖင့္ တစ္မ်ဴိးသားလုံး စည္းလုံးညီညြတ္ေရးကို ဦးထိပ္ပန္ဆင္ ေရးသားၾကဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။စာေကာ င္းေပေကာင္းမ်ားကို တစ္မ်ဴိးသားလုံး
 နားလည္တဲ့ စာနဲ႔ ေရးသားၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။စည္းလုံး ညီညြတ္ေရးအတြက္ မီဒီယာ
 အားကို အသုံးခ်ရမွာပါ..။

  ဒီကေန႕လို တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈ နဲ႔ ဗဟု၀ါဒ ထြန္းကားလာတဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲေရာက္ေနတဲ့ မ်ဴိးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြဟာ တစ္မ်ဴိးသားလုံးျပန္လည္ စည္းလုံးဖို႕အတြက္ နယ္ပယ္စုံကေန ေျကြးေၾကာ္သံကေလးေတြေတာ့ ၾကားေနရပါၿပီ..။ အျမင္းက်ဥ္းမႈေတြ ၊ တစ္ခ်ိန္ကအမုန္းတရားေတြ ၊ ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ အၿပိဳင္တိုက္ခိုက္မႈေတြနဲ႔ ကိုယ့္မ်ဴိးႏြယ္စု သာအျမတ္ဆုံးအယူအစေတြကို
 လုံး၀လက္မခံၾကေတာ့ပါဘူး..။။ခ်င္ းလူမ်ဴိးတိုင္း နားလည္ ေျပာဆို ႏိုင္တဲ့ ဗမာ စကား ၊ ဗမာ စာေပ ရွိေနျခင္းကို အခြင့္ေကာင္းတစ္ခုအျဖစ္ ျမင္လာၾကပါတယ္..။ခ်င္းမ်ဴိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား ဆုံးစည္းရာ ဆုံရပ္တစ္ခုကို တမ္းတေနၾကပါၿပီ...။

  ေနာက္ဆုံးနိဂုံးခ်ဴပ္လိုတာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခ်င္းလူမ်ဴိးေတြရဲ႕ ဘိုး၊ဘြား ဘီ ဘင္ ေတြရဲ႕ စည္းလုံးညီညြတ္စြာ ေရၾကည္ ျမက္ႏုရာကို ရွာေဖြ ခ်ီတက္လာတာကို အတုယူၿပီး ခ်င္းတစ္မ်ဴိးသားလုံး စည္းလုံးညီညြတ္ေရး အတြက္ နည္းလမ္းသစ္မ်ားကို ရွာေဖြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ခ်ီတက္ၾကရေတာ့မွာပါ..။
 အျမင္က်ဥ္းမႈေတြ ၊ မနာလို ၀န္တိုမႈေတြ ၊ အမုန္းတရားေတြ နဲ႔ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြ ကင္းမဲ့တဲ့ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခု ပီပီျပင္ျပင္ ျဖစ္ေပၚလာေရးအတြက္ သင့္တင့္မွ်တၿပီး ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္ခ်မ္းရွိတဲ့ အေတြးအေခၚ ၊ အယူအဆေတြကို ရွာေဖြ အေကာင္းအထည္ေဖာ္ၾကရေတာ့မွာပါ..။ မ်ဴိးႏြယ္တစ္စုနဲ႔ တစ္စု
 အျပန္အလွန္ေလးစာမႈ၊ ကြဲျပားမႈကို နားလည္ႏိုင္မႈေတြနဲ႔ လွပတဲ့ အနာဂတ္တစ္ခုဆီကို႕ ခ်ီတက္ႏိုင္ဖို႕ ႀကိဳးစားၾကရမွာပါ..။ " 21 ရာစု ဦးတြင္ လူငယ့္စြမ္းအားျဖင့္ တစ္မ်ဴိးသားလုံး စည္းလုံးညီညြတ္ေရး
 တည္ေဆာက္ၾကေလသတည္း " ဆိုတဲ့ သမိုင္းမွတ္ေက်ာက္တစ္ခု စိုက္ထူ ႏိုင္ေအာင္
 ႀကိဳးစားၾကပါစို႕...။
****************************
Paul Tin Khum(B.A Hons)(B.Th,M.Div)
Director
YinkhuaiThit(၇င္ခြင္သစ္) Education Services.
(phon-0949293997)
           &
Manager
February Twenty News Journal
(The Chin Time Media Group)
           &
Employment Service.
Phon-0949341585
Home Address----
Maynigone,Sanchawng
Yangon.