ေထာပတ္ေတြစားျပီး ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းကို မေမ႔ေစခ်င္

ကြ်န္ေတာ္က ေဘာလုံးပြဲကို အရူးအမႈးၾကိဳက္တဲ့အဆင့္အထိမဟုတ္ဘူးဆိုေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ ၾကိဳက္တဲ့သူေတြစာရင္းထဲမွာေတာ့ ပါ၀င္မယ္ထင္ပါတယ္.. ေဘာလုံးပြဲမွာဆိုရင္ ႏိုင္ငံတကာက ပြဲေတြ၊ ပရီးမီးယားလိ၀္ေတြ၊ တျခားပြဲေတြ အမ်ားၾကီးေပါ့.. ဒါေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္ျဖစ္တာကေတာ့ ဥေရာပဖလားပြဲ၊ ကမၻာ့ဖလားပြဲ၊ အဂၤလိပ္ပရီးမီးယားလိစ္ စသည္ပြဲေတြေလာက္ဘဲ ၾကည့္ျဖစ္တာမ်ားပါ။ ဒီလိုပြဲေတြကိုဘဲ ခဏခဏၾကည့္ေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ေျခစြမ္းကိုဘဲ ၾကည့္ရမွ အားရသလိုလိုရွိတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲလိုႏိုင္ငံတကာပြဲေတြကိုဘဲ ၾကည့္ဖို႔အားသန္ေလ့ရွိတယ္။

ကိုယ့္ႏိုင္ငံကပြဲေတြကိုေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ မၾကည့္ျဖစ္သေလာက္ပါဘဲ။

ရိုးရိုးသာမန္အဆင့္
ေလာက္ဘဲ ျမင္မိျပီး ၾကည့္ဖို႔ အဲေလာက္ထိ စိတ္၀င္စားမႈမရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ထစ္ခနဲ႔ဆို
ႏုိင္ငံတကာေျခစြမ္းကို ေျပးေျပး ျမင္မိတယ္။ ျမန္မာပြဲက သူတို႔ေလာက္မွ မေကာင္းတာ၊ မကြ်မ္းတာ၊ မကစားႏိုင္တာ စသည္…စသည္ျဖင့္ေပါ့ .. ဒီအက်င့္ဆိုးၾကီးက ကိုယ့္ျမန္မာပြဲေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈဖို႔ အခ်ိန္တိုင္းတိုင္းလိုလိုဘဲ တြန္းအားေပးေနတာ..။

ခုေခတ္မွာ ဒီလိုမ်ိဳးပါဘဲ.. မ်ားေသာအားျဖင့္ ေလ့လာသင္ယူရင္း လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့လုပ္ေဆာင္ သူေတြအ ေပၚမွာ လူေတြရဲ့အျမင္ဟာ တခါတေလက်ရင္ တကယ္ဘဲ နားလည္ရခက္ခဲတတ္ပါ တယ္။ အထူးသျဖင့္ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိေရာက္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တခ်ိဳ႔လူေတြရဲ့ အျမင္ဟာ သူတို႔အေပၚ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵကေစာျပီးေတာ့ သူတိုအေပၚ အားမလို၊ အားမရ တာေတြ၊ မလုပ္တတ္ဘူးဆိုတဲ့ အျမင္ေတြ၊ မင္းတို႔လုပ္တာ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ ခံယူမႈေတြ .. စသည္…စသည္ျဖင့္ အမ်ားၾကီး ရွိတတ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔မွာက တျခားကြ်မ္းက်င္တဲ့လူေတြ၊ တက္ႏိုင္တဲ့လူေတြရဲ့ လုပ္ေဆာင္ထားတဲ့အရာေတြ၊ စြမ္းရည္ေတြနဲ႔ ခုမွ တက္သစ္စ လူငယ္ေတြကို အဲဒီ ေပတံအၾကီးၾကီးနဲ႔ မွားယြင္းစြာ တိုင္းတာမိတတ္လို႔ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ခုနက ေျပာသလိုဘဲေပါ့.. လူေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ႏိုင္ငံတကာပြဲမွ ႏိုင္ငံတကာပြဲ .. ျမန္မာ့ပြဲကို မၾကည့္ခ်င္ဘူး ျဖစ္ကုန္ပါေလေရာ့လား .. 

ေဒသအဆင့္ကို ဆက္လက္ခရီးဆက္မယ္ဆိုရင္ တခ်ိဳ႔ေတြက ေဒသခံကိုယ့္လူမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္းအေပၚ အထင္ၾကီးေလ့မရွိတဲ့အျပင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အထင္ေသးေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ဆိုး၀ါးလွတဲ့ အျမင္ၾကဥ္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေလးေတြလို႔
ျမင္မိပါတယ္။ ဥပမာ .. သူကဘယ္ရြာကေကာင္ဘဲ .. ေတာသားဘဲ .. ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး .. ငါကေတာ့ ဘယ္မွာေနလာခဲ့တာ … ဘယ္ေလာက္ထိေတာ္တာ .. ဘယ္နိုင္ငံမွာ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ေနခဲ့တာ .. စသည္.. စသည္ျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို မလိုလားအပ္ဘဲ ျမင္မိတာေတြ …။ ဒါေတြကို သူမ်ားေျပာတာ မၾကာခဏ ၾကားေနရပါ။ အဲဒီအျမင္ေတြေၾကာင့္ လူတစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးၾကားမွာ ဘာလင္တံတိုင္းၾကီးက ဆက္ျခားလ်က္ ရွိပါတယ္။ ဂ်ာမဏီက တကယ့္ ဘာလင္တံတိုင္းက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ခ်ိဳးဖ်က္သြားျပီျဖစ္ေပမယ့္ ဒီရင္ထဲက မျမင္ရတဲ့ ဘာလင္တံတိုင္းက ဆက္လက္တည္ရွိေနတုန္းပါဘဲ။ လမ္းမွာေတြ႔ရင္လည္း အခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္မဆက္ၾက၊ မေခၚမေျပာဘဲ ေနေနၾကတာ .. တခါတေလက်ရင္ ေတြးမိပါတယ္။ ေၾသာ္.. ခက္လွပါဘိ။ တနည္းအားျဖင့္ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ေနရာတိုင္းမွာ မထင္မရွားကေလးျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ျပႆနာ (Hidden Case)လို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း မွားမယ္မထင္ပါဘူး။

တကယ္လို႔ ဒီေနရာမွာ အခ်င္းခ်င္းတန္ဖိုးထားမႈ၊ ေလးစားသမႈကေလးေတြအေပၚမွာ အေျချပဳျပီး အခ်င္းခ်င္း ျပဳမူဆက္ဆံၾကမယ္ဆိုရင္ မလိုလားအပ္တဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ (Discrimination) ကို အတိုင္းအတာတစ္ခု အထိ ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္သြားမယ္ဆိုတာ ယုံၾကည္မိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခဏခဏေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားတခြန္းရွိပါတယ္။ “မိမိစိုက္တဲ့အတိုင္း ရိတ္ရလိမ့္မယ္” .. ဟုတ္ပါတယ္.. ကိုယ္က မိမိပတ္၀န္းက်င္မွာ ဘယ္လိုမ်ိဳးေစ့ေတြ ၾကဲထားလဲ။ အျခားသူအေပၚ ေလးစားသမႈျပဳတဲ့မ်ိဳးေစ့လား၊ တန္ဖိုးထားတဲ့ မ်ိဳးေစ့လား၊ ခြဲျခားဆက္ဆံေလ့ရွိတဲ့ မ်ိဳးေစ့လား။
ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အျခားလူမ်ိဳးေတြအေပၚမွာ အထင္ၾကီးတတ္ၾကသလို ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းအေပၚမွာလည္း ေလးစားမႈေလးေတြ၊ ရိုင္းပင္းကူညီမႈေတြ၊ မခြဲျခားတတ္တဲ့ စိတ္ကေလးေတြ၊ အမ်ိဳးကို ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ အေကာင္းဘက္ကို အျမဲျပဳမႈလုပ္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုရင္ ေနာင္မၾကာခင္ မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ ၾကဲထားတဲ့မ်ိဳးေစ့ (၀ါ) စိုက္ထားတဲ့အပင္ကေန ဘယ္လိုအသီးအႏွံေတြ ရိတ္သိမ္းရမလဲဆိုတာကို အခုအခ်ိန္မွာ အတိအက်မေျပာႏိုင္ေသးေပမယ့္ မွန္းၾကည့္လုိက္မယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ..။

စာဖတ္သူမ်ားအားလုံးရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစ..
အိုက္ဇက္