မ်ိဳးဆက္သစ္ခူမီးလူငယ္မ်ားစိတ္ဓါတ္ေရးရာ ျပဳျပင္ေရး (အပုိင္း-၃)

အရင္ဆုံးဘယ္သူဘယ္၀ါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိရည္ညြန္းၿပီးေရးသားတာမဟုတ္။ ေကအမ္ဂ်ီအာေဘာ္လည္းမဟုတ္။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ့ အာေဘာ္သာျဖစ္ေၾကာင္းအက္ေၾကာင္းထပ္ေျပာပါရေစ..။

ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘာအေၾကာင္းေျပာရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားေနတာ။ ထြက္လာတာေတာ့ ခူမီးလူမ်ိဳးေတြကယဥ္ေက်းတယ္။ သိမ္ေမြ႔တယ္။ ရုိးသားတယ္။ ပြင့္လင္းတယ္။ သူတစ္ပါးကိုတန္ဖုိးထားတတ္လြန္းတယ္။ ဆုိတာေတြကုိစဥ္းစားမိတယ္။သည့္အျပင္ တျခားအားနည္းခ်က္ေတြကုိလည္းေဖာ္ျပသြားမွာပါ။

ဟုတ္တယ္ဗ်..။ ကုိယ့္ဆီကုိလာလည္တဲ့ ဧည့္သည္ကုိကုိယ့္မိသားစုစီးပြားေရးအတြက္ မငဲ့ပဲမရွိရွိမဲ့ကေလး ၾကက္ဖကုိသတ္ၿပီးထမင္းေကၽြးတယ္။ ဒါကရုိးသားတဲ့ ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္မႈ။ အရမ္းေကာင္းတယ္။ သူမ်ားဆီကတစ္ခုခုေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ဧည့္ခံတာမဟုတ္။

ဒါေပမဲ့မေကာင္းတာကအရမ္းအားနာတတ္လြန္းတာပါ။ လူႀကီးတစ္ေယာက္လာၿပီေဟ့ ဆုိရင္ မေတြ႔၀ံ့၊ မေျပာရဲ၊မဆုိရဲ။ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရင္ လက္ကုိေရွ႕ေရာက္ေအာင္တုိးမေပးရဲ။ ဘယ္လက္တစ္ဘက္ကညာလက္ တံေတာင္ဆစ္ေလာက္မွာကုိင္ၿပီးအေပၚကုိမၾကည့္ပဲေခါင္းကေလးကုိငုံ႔ၿပီးလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တယ္။ ဒါကုိ ၾကည့္ၿပီးနယ္ကဒုိ႔ခူမီးေတြရဲ့ မေျပာရဲ၊ မဆုိရဲတဲ့ စိတ္ကေလးေတြကုိဂရုဏာသက္မိတယ္။ အရာရာမွာအေကာင္းနဲ႔အဆုိးေတာ့ ရွိတတ္စၿမဲ။ ဒါေပမဲ့ အၿမဲတမ္းအားနာတယ္။ အေလ်ာ႔ေပးတယ္ ဆုိတာေတြကမေကာင္း။ လူေတြကဘယ္လုိထင္ျမင္မလဲ။

လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရင္ မ်က္ႏွာကုိစုိက္ၾကည့္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ရမယ္ဗ်။ လက္ကုိက်စ္က်စ္ကေလးဆုပ္ကုိင္ဖုိ႔လုိတယ္။ ဒီလူနဲ႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရင္းေနာက္တစ္ေယာက္ကုိစကားေျပာတာေရွာင္သင့္တာအမွန္ပဲ။ ကုိယ့္ဘက္ကရုိးသားတယ္ဆုိတာကုိအလုပ္နဲ႔ပဲသက္ေသျပႏုိင္ရင္ အေကာင္းဆုံး။ ကုိယ္မမွားရင္ ဘယ္အရာကုိမဆုိမရွက္၊မေၾကာက္ ရဲရဲတင္းတင္းေနထုိင္တတ္ဖုိ႔လုိတယ္။ဘယ္သူ႔ကုိမဆုိဒီလုိဆက္ဆံရမဲ့ သေဘာပါ။

ေနာက္ၿပီးမခုိင္မာတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေရးရာရပ္တည္ခ်က္။ ဟုတ္တယ္။ ခဏခဏေတြ႔ႀကဳံေနရတယ္။ လူတစ္စုကဒါဆုိ ဒါျဖစ္သြားေရာ့။ ေနာက္တစ္စုကဒီလုိဆုိေအာ္ဟုတ္လား။ ျဖစ္ျပန္ၿပီ။ အေျပာင္းအလဲ ျမန္ဆန္တယ္။ ခုိင္မာတဲ့ စိတ္ပုိင္းျဖတ္မႈမရွိ။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ေျပာျပလုိ႔သိရတာတစ္ခုရွိတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅-၆ ႏွစ္တုန္းကေလအထင္လြဲမွားမႈျပသနာအနည္းအက်ဥ္းျဖစ္တုန္းကကုိယ့္ခူမီးစကားကုိမေျပာပဲအိမ္နီးခ်င္းေတြေျပာတဲ့ စကားကုိပဲတစ္ခ်ိဳ႕ေတြကအသုံးျပဳၾကသတဲ့။ အခုတစ္ခါ ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပသနာေၾကာင့္ တဖန္ ခူမီးမွ ခူမီးစကားကုိပဲေျပာေနၾကေလရဲ့ ဆုိပဲ။

ဒါကစိတ္ပုိင္းျဖတ္မႈ မခုိင္မာလုိ႔ပါ။ စိတ္ဓါတ္ေရးရာခုိင္ခုိင္မာမာနဲ႔လုပ္တဲ့အလုပ္ပဲေအာင္ျမင္ဖုိ႔ ရာခုိင္ႏႈန္းမ်ားမယ္။ ရပ္တည္ခ်က္ခုိင္မာတဲ့ အတြက္ မေအာင္ျမင္ရင္ေတာင္ လူေတြရဲ့ ေလးစားမႈကုိအထုိက္အေလ်ာက္တစ္ခုအထိေတာ့ ဖမ္းဆုပ္ကုိင္ထားႏုိင္မွာေသခ်ာေပါ့။

ငါျဖင့္ဒါလုပ္ရင္ ဒီလူေတြ၊ ဟုိလူေတြ ငါ့ကုိဘာေျပာမလဲ။ ဘယ္လုိတုန္႔ျပန္မလဲဆုိတာေတြးရင္းကဟုိဟာမလုပ္ျဖင့္။ ဒီဟာလည္းမလုပ္ျဖစ္။ ကုိယ့္ဘာသာဖာတိဖာသာေနရင္းအပ်ံလြန္တဲ့ငွက္ သတိ၀င္လာတဲ့ အခ်ိန္အိမ္ျပန္ဖုိ႔ ေႏွာင္းေႏွးသြားၿပီ။ ဒါက ၾသတဘစိတ္မၾကည္လင္တာေရ၊ စိတ္ပုိင္းျဖတ္မႈ ခုိင္ခုိင္မာမာမရွိတဲ့ ဒုကၵ။

လူေရျဖစ္လာၿပီဆုိကတည္းကအမွားနဲ႔မကင္း။ ဒါကုိမေမ့ေလ်ာသင့္ပါဘူး။အမွားရွိလုိ႔ အမွန္ဆုိတဲ့ ဆန္႔က်င့္ဘက္ စကားလုံးရွိလာရတာ။ ကုိယ္မွားတဲ့ အမွားတုိင္းကကုိယ္ညံ့လုိ႔ ျဖစ္တဲ့အမွားမ်ိဳးေတာ့ အၿမဲတမ္းမဟုတ္ႏုိင္ဘူး။ အမွားနည္းသထက္နည္းေအာင္ ႀကဳိးစားရမယ္။ အဲဒီလုိနားလည္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ တပါးသူမွားတဲ့ အခါ ဟတ္ဟတ္ပတ္ပတ္ ဟားတုိက္ရီေမာမိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အခုေနအခ်ိန္မွာသူတစ္ပါးရဲ့ အမွားကုိေတြ႔တုိင္းဟားတုိက္ရီေမာသူေတြကုိမရင့္က်က္ေသးတဲ့ ကေလးစိတ္ကမေပ်ာက္ေသးဘူးလုိ႔ေျပာရင္ ပို္တယ္လုိ႔မေျပာေၾကးေနာ္။

လာျပန္ၿပီ။ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္းၾကေတာ့ နင္လားငါလားသေဘာထားၿပီးသူစိမ္းလူမ်ိဳးျခားကုိေတာ့ တန္ဖုိးထားတတ္တဲ့ အက်င့္။ ကုိယ့္လူမ်ိဳးထဲကတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေကာင္းစားတာျမင္ေတာ့ မခ်ီးမြမ္းတတ္။ အသိအမွတ္မျပဳတတ္။ တျခားလူေတြကုိဟုတ္မွန္းမသိ၊ မဟုတ္မွန္းမသိအသားေပးေျပာဆုိလုိက္ၾကတာ။ ခ်ီးမြမ္းတတ္လုိက္ၾကတာ။ ဒီေတာ့ လူမ်ိဳးျခားေတြအျမင္မွာသူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းေတာင္ မစည္းလုံးတာ။

ေခါင္းထဲထည့္စဥ္းစားေနစရာမလုိပါဘူးကြာဆုိတဲ့ေျပာစကားကုိကုိယ္တုိ႔ေရွးမွာေျပာတာမဟုတ္ေတာ့ ဘယ္ၾကားႏုိင္မလဲ။

အဲဒီကစတာပဲသူတစ္ပါးကငါတုိ႔ရဲ့ အားနည္းခ်က္ကုိ ၾကည့္ၿပီးကဲ့ရဲ့ခ်င္ပါေလေရာ့။ ဒါကုိေကာင္းေကာင္းမသိေတာ့ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္းေတာင္ ေလွာင္လုိက္မိေသးတယ္။ သိတဲ့လူၾကေတာ့လည္းဟာ..မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒုိ႔အမ်ိဳးကအရာရာမွာနိမ့္က်တယ္။ ဆုိၿပီးကုိယ့္အေတြးနဲ႔ တဖန္ အနက္ဖြင့္လုိက္ျပန္ရင္း.. ခူမီးအမ်ိဳးသားေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာအလုိလုိအားငယ္မႈေတြ ျပည့္ႏွက္လာၿပီ။ ဒါကုိဘယ္လုိအဖက္ဆယ္ ရမွန္းလည္းမစဥ္းစား။ ဒီအတုိင္းေနရင္း.. ဒုံရင္းကဒုံရင္းပါပဲ။ ဘာမွထူးျခားမလာႏုိင္ေတာ့ပါ။

လူႀကီးမိဘေတြ တခ်ိဳ႕။ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္းအႏုိင္က်င့္ေလလုိက္ျခင္းဗ်ာ။ ႏုလုိ႔နွပ္လုိ႔ ရတဲ့ သမက္ေလာင္းဆီကေတာ့ ေဟာ့..ေတာင္းလုိက္ေလတဲ့ အတြင္းဖုိးသိန္း ၂၀-၃၀ ၾကား။ တျခားလူေတြကုိက်ေတာ့ ရက္ေရာလုိက္ျခင္း။ အတြင္းဖုိးေတာင္းရဖုိ႔ ေနေနသာသာမဂၤလာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေဆာင္ေပးတဲ့ သတုိးသားနဲ႔ေတြ႔မွ ေၾကကြဲၿပီး ၀မ္းနည္းျပေနလုိ႔ကေတာ့ ဟားတုိက္ရီေမာေနမိမွာအမွန္ပဲ။(ကေလးစိတ္မကုန္ေသးလုိ႔ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္)။ဒီလုိမလုပ္သင့္ပါဘူး။ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႏွင့္ သားပုိင္ရွင္ မိဘတခ်ိဳ႕က အခုလုိေဘးကလြဲေရွာင္လုိ႔ရမဲ့ နည္းလမ္းေတြ ရွာလာၾကတယ္ ဆုိတာတစ္စထက္တစ္စျမင္သာလာပါၿပီ။

ပီတာလြယ္လူး (Lu Len) ၂၀၁၂ စက္တင္ဘာ ၁၃ ရက္ ညေန ၃း၃၀ နာရီတြင္ ေရးသားသည္။

+ မွတ္ခ်က္ + 1 မွတ္ခ်က္

Anonymous

14 September 2012 at 01:02

Ae Be chy lawilu nang i cha tajyh nai khri hawi prai. Kai ly khri kawp:rai nai ne. Achi khumi bawibawi ly hinih chein nai ra lang y mei niu y pui ly. Nang my i paleung theung adawn nai chi pajau nai ryri tajiu tajiu Be chy, Tonih bo y, achi khumi paleung theung no ei pa,ri, lu tleng y maiai tang nai kamta thui pi i pany khyh u ngam, achi khumi ly, ( Pavuikalyn chakhi bum ha,ri kajeu theung pajawm jo byly sai py anto y ) ry nai kamta awm u vuh vih achi khumi ly. ( Kaneth.ai hawi sau )

Khumi Media Group