ေတာင္ေပၚက ေကာက္သစ္ပြဲ တေစ့တေစာင္း

“ေဟာ့ဟဲ ….. ေဟာ့ဟဲ” ေမာလိုက္တာ။ မေရာက္ႏိုင္ေသးဘူးလား” လို႔ ေဘးနားက အေဒၚကို
မ်က္လံုးအ၀ိုင္းသားနဲ႔ ဆယ္ႏွစ္သားေလး ကၽြန္ေတာ္ ေမးခြန္းထုတ္မိပါတယ္။ ေက်ာင္းသားမို႔
ေတာင္ယာကို မေရာက္ဖူးဘူး။ အဲဒီေန႔က ေကာက္သစ္စားပြဲမို႔ လိုက္သြားခဲ့တာပါ။ ဒီေန႔အပီကဲမယ္လို႔
စိတ္ကူးထားတဲ့အတိုင္း ေတာင္ယာေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ ေတြနဲ႕ ၀င္း၀ါေနတဲ့
စပါးပင္ေတြၾကား တိုးလ်ိဳးကစားခဲ့တယ္။ ေတာ္ၾကာေမာဟိုက္တဲ့အခိုက္မွာ ယာတဲကိုသြားၿပီး
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ျပဳထားတဲ့ေျပာင္းဖူးျပဳတ္ကို အေတာင့္လိုက္ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ၀ါးပစ္တာ
ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ။ ၿပီးေတာ့ စပါးခင္းထဲေလွ်ာက္သြားၿပီး သခြါးသီးႏုႏုေလးေတြကို ခူးစားတယ္။

ေရမေဆးပဲ ေပေနတဲ့ေနရာကို ေဘာင္းဘီေပၚသုတ္ၿပီး တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုးစားလိုက္ေတာ့ ေအာင္မေလး
ေကာင္းလိုက္တဲ့အရသာဗ် ……။ ကေလးပီပီ ဒီလိုေနရာက ကမၻာ့အသာအယာဆံုးေနရာလို႔
ထင္ေတာင္ထင္မိတယ္။

ေတာင္ယာေရာက္ကတည္းက ေဆာ့တာ ေခၽြးေတြတလူးလူးနဲ႔ ေတာင္ယာနံေဘးက ေတာင္က်
ေခ်ာင္းကေလးထဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု ေျပးသြားတယ္။ ၀ါးျခမ္းျပားေပၚက က်လာတဲ့ေတာင္က်ေရ
ေအးေအးေလးကို အ၀တ္အစားမပါ လုယက္ခံခ်ိဳးေနခဲ့တယ္။ ေအးလိုက္တဲ့ေရဗ်ာ။ ဘယ္လိုေရခဲ
ေသတၱာထဲက ေရခဲေရကို ခ်ိဳးလိုက္ရသလိုမ်ိဳး ….ဟီး တခါတည္း ေမာဟိုက္မႈေတြ ေပ်ာက္သြား
ေတာ့တာပဲ။

ယာတဲေရာက္ေတာ့ ထမင္းကျပင္ထားၿပီး စားဖို႔အဆင္သင့္.။ ေတာင္ယာထမင္းက ေမႊး
လိုက္တာအရမ္းပဲ။ နာမည္က ေကာက္ပြီးတဲ့။ အိုဗ်ာ …… ဟင္းမပါေတာင္ သံုးပန္ကန္
ေလာက္ကေတာ့ အသားေလး လြဲလိုက္ရံုပဲ။ ဆာပါၿပီဆိုေနမွ အနံ႔ကေလးက တေထာင္းေထာင္းနဲ႔
ေမႊးေနတဲ့ ၀က္သားျပာရည္ ဆန္မႈန္႔ေရာခ်က္ထားတဲ့ ရိုးရာဟင္း… အေခၚက “Eu Mawi Paw Padei
Jai” ။ အခုေန ရန္ကုန္က နာမည္ႀကီးဟိုတယ္ေတြမွာ ခ်က္ျပဳတ္ေရာင္းခ်ရင္ လက္မလည္ႏိုင္ေအာင္
ေရာင္းရမွာအေသအခ်ာပဲ။

ဘယ္လိုေတြလုပ္ထားလဲမသိ။ ၀က္အူထဲမွာ ေကာက္ညွင္း၊ ၀က္ေသြး၊ ဂ်င္းရြက္ႏုႏုႏွင့္ တျခား
တန္ဆာပလာေတြနဲ႔ ေရာၿပီးခ်က္ထားတဲ့ ၀က္အူဟင္း …..။ အားလားလား …… ေျပာရင္းဆိုရင္း
သရည္ေတြက်လာၿပီး။ အခ်က္အျပဳတ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူအေယာက္ငါးဆယ္ေလာက္က ေပါတယ္၊
ေလးတယ္ တစ္ခြန္းမွမဟရေအာင္ ခ်က္တတ္တဲ့ ငါ့ဦးေလးႀကီးလက္ရာကြ ။ ဒီလိုလူသာ ထမင္း၊
ဟင္းဆိုင္ဖြင့္လို႕ကေတာ့ ဘယ္သူေတြအိမ္မွာ ထမင္းခ်က္စားခ်င္ေတာ့မွာလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ
ထက္ေတာင္ ဟုတ္ေသးတယ္ဗ်။

ထူးကဲတဲ့ ဖက္ရြက္ေပၚက ထမင္းဗ်ာ၊ ငါ့အေဒၚလည္း ေခသူေတာ့မဟုတ္၊ သူ႔လက္ရာပဲ
ေကာင္းလို႔လား။ ဖက္ရြက္ထမင္းကပဲ စားေကာင္းလုိ႔လားမသိ။ ပါးစပ္ထဲေရာက္မွန္းေတာင္ မသိ
လိုက္ဘူး။ ထမင္းပံုေတြ တစ္ပံုၿပီးတစ္ပံု မ်က္စိေရွ႕ က ေပ်ာက္သြားတယ္။ စားၿပီးတဲ့ အရိုးေတြကို
တကိုးတကားစုပံုေနစရာမလိုဘူး ၾကမ္းခင္းၾကားက ေအာက္ကိုခ်လိုရံုပဲ။ ေအာက္မွာ အသင့္ေစာင့္
ေနတဲ့ ေဟာင္ေကာင္အဆိုေတာ္ေတြရွိတယ္။ ဒီေကာင္ေတြသစၥာရွိခ်က္ကေတာ့ဗ်ာ အေပၚကေန
ေအာက္ကိုခ်လိုက္ရံုတင္ ေျမေပၚက်မသြားေစရဘူး။ ေလထဲမွာတင္ ဖမ္းစားၿပီးသား။ ဒီေကာင္ေတြကို သိုင္းသင္ေပးရင္ မဆိုးေလာက္ဘူးဟ ။

ဘယ့္နဲ႔ဗ်ာ … ဘာေက်ာင္း ပလက္၀ၿမိဳ႕ေပၚမွာ နယ္ကေနအေဆာင္ေန ေက်ာင္းလာတက္တဲ့
ေက်ာင္းသားေတြ စက္တင္ဘာနဲ႔ ေအာက္တုိဘာလမွာ ရြာခဏခဏ ျပန္ခ်င္တာလဲလို႔။ တရားခံက
ဒါေၾကာင့္ကိုး …….။ ဒီလိုတြယ္တာစရာေကာင္းတဲ့ ေတာင္ေပၚေကာက္သစ္ပြဲကို ဘယ္နယ္ေျမ၊ ကမၻာ
ေရာက္ေရာက္ အမွတ္တမဲ့ေတာ့ တမ္းတမိၾကမွာပဲ။ ေျပာရင္းဆိုရင္း ျပာရည္ဟင္းမစားရတာ
သံုးႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ငါ့ဗိုက္က ဆာလာၿပီ။ ေတာင္ေပၚက ေကာက္သစ္စားပြဲကို ခဏသြားလိုက္
အံုးမွပဲ။ ေဟ့ ငါ့ကိုလန္႔သြားေအာင္ေတာ့ မလုပ္နဲ႔ေနာ္။ ငါ့စိတ္ကူးယဥ္ ဇိမ္ပ်က္သြားလို႔ကေတာ့ ……။
ေတာင္ေပၚကေကာက္သစ္စားပြဲကို မမီပဲေနေလပါအံုးမယ္။

အုိက္ပီတာလြယ္လူး