လူငယ္မ်ားအိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းနဲ႔ သတိုးသမီးတင္ေတာင္းခ (Vang)

ခူမီးရိုးရာဒါး (Charang) တစ္စုံပုံ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြဟာ ဟိုးဘိုးစဥ္ေဘာင္ ဆက္ကတည္းကေန လူငယ္တစ္ေယာက္ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္ ဆိုရင္ အမ်ိဳးသမီးရွင္ ဘက္ကို လွံ (10)ေခ်ာင္း၊ ရိုးရာဒါး Charang (1)စုံ၊ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးသားဖက္ကေနေပး ရေလ့ရွိ ပါတယ္။ ဒီ႔ျပင္ တင္ေတာင္းခ (Vang) ကိုလည္း သတ္မွတ္တဲ့ အေရအတြက္ထိကို လူၾကီးစုံရာေရွ႔မွာ ေပးရျပီး သတိုးသမီးရွင္ ဘက္ကလည္း သတိုးသား၊ သတိုးသမီးတို႔အတြက္ ရိုးရာေစာင္ေတြကို ေပးရေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ အင္မတန္ မွ ျမတ္ႏိုးစရာေကာင္းျပီး က်က္သေရးမဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ ျပီးျပည့္စုံလွတဲ့ ဂုဏ္ယူစရာဓေလ့တစ္ခု ဘဲျဖစ္ပါ တယ္။

ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘက္မွာ မဂၤလာပြဲက်င္းပေတာ့မယ္ဆိုရင္ သတိုးသားဖက္ကေန မုန္႔ဖက္ထုပ္ (Ta Ko Tleu) ေတြ တတင္သေလာက္ အထုပ္100 - 200 ဒါမွမဟုတ္ (၅၀)ထုပ္၊ ၾကက္ဥလည္း 50 - 100၊ ၾကက္လည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေကာင္ 20 - 30 ယူေဆာင္ျပီး သြားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ဓေလ့ေတြ ဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေဒသမွာ ယေန႔ထိတိုင္ရွင္သန္ေနေသာ ခူမီးရိုးရာဓေလ့ဘဲျဖစ္ပါတယ္။

အဆိုပါ ရိုးရာဓေလ့ထုံးစံဟာ ခူမီးလူမ်ိဳးစုအတြက္မရွိမျဖစ္အေရးၾကီးတဲ့ ဓေလ့တစ္ခုျဖစ္တဲ့အတြက္ ယေန႔ လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔လည္း သိရွိထားျပီး အတက္ႏိုင္ဆုံးထိန္းသိမ္းသြားၾကဖို႔ အရမ္းဘဲလိုအပ္ လွပါ တယ္။ ေခတ္ေတြေျပာင္းလဲလာလို႔ ဓေလ့ေတြေျပာင္းလဲေတာ့မယ္ ဆိုျပီး အလြယ္တကူ မယူဆသင့္ပါ ဘူး။ ေျပာင္းလဲသင့္တာကိုေတာ့ ေခတ္အလိုက္ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္ၾကျပီး မေျပာင္း လဲသင့္ေသာအရာမ်ား ကိုမူ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေနရာဘဲေရာက္ေရာက္ အတက္ႏိုင္ဆုံး ထိန္းသိမ္း ၾကဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါမွသာလွ်င္ လူမ်ိဳးဆိုတာ အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့သြားႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ 

"သတိုးသားဘက္က သတိုးသမီး တစ္ေယာက္အတြက္ တင္ေတာင္းခေပးတယ္ဆိုတာ ဒါဟာ ဒို႔ခူမီးရိုးရာအစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ လုံး၀မေတာင္း ခံေတာ့ ဘူးဆိုတာေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ရွိကိုရွိသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လည္း  ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ေစဖို႔၊ သင့္သင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ အတိုင္းအတာ ေလာက္အထိကို သမီးရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ေလ်ာ့ေပါ့သတ္မွတ္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ပိုမိုအဆင္ေျပသြား ပါမယ္။"

ဒါနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ပထမပိုင္းမွာ ေျပာျပထားသလို သတိုးသားက သတိုးသမီးတင္ေတာင္းခေပးရတာကို ဆက္လက္စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ဒို႔ခူမီးလူမ်ိဳးေတြရဲ့ သမိုင္း၀င္ရိုးရာအစဥ္အလာတခုျဖစ္တယ္။ ဒါကို မေတာင္းခံေတာ့ဘဲ လုံး၀ထားခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း မျဖစ္ျပန္ဘူး။ ရိုးရာဆိုတာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးရဲ့ပင္မ အသက္
ေသြးေၾကာျဖစ္ပါတယ္။ အသက္မ၀င္ေတာ့တဲ့ ရိုးရာတစ္ခုဟာ ၾကာရင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္ ပါတယ္။ ဘာ ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါဟာလြန္ခဲ့တဲ့ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ကတည္းကက်င့္ သုံးလာခဲ့တဲ့ ခူမီးလူမ်ိဳး တို႔ရဲ့ ရိုးရာဓေလ့ အစဥ္အလာျဖစ္တဲ့အတြက္ သတိုးသမီးတင္ေတာင္းခေပးရတယ္ ဆိုတာကို ခူမီးလူမ်ိဳးတိုင္း လုံး၀ လက္ ခံႏိုင္ရပါလိမ့္မယ္။ လူတိုင္းလက္ခံႏိုင္ဖို႔လိုအပ္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခူမီး လူမ်ိဳးရဲ့ အေရးၾကီးတဲ့ ၀ိေသသေတြမ်ားထဲမွာပါ၀င္တဲ့ ၾကင္အင္လကၡဏာရပ္ တစ္ခုျဖစ္ေနလို႔ပါဘဲ။ 

 အဲဒါနဲ႔ဆက္စပ္ျပီး လက္ရွိအေျခအေနကို ကြ်န္ေတာ္ေလ့လာတီးေခါက္မိသေလာက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေဒသမွာ သတိုးသမီးရွင္ေတြက တင္ေတာင္းခ (Vang)ကို သိန္းမ်ားစြာေတာင္းေလ့ ရွိၾကပါ တယ္။ တခါတေလက်ရင္ လူေတြရဲ့အျမင္မွာ သမီးကိုကုန္ေရာင္း၀ယ္ျပဳသလို ျပဳေနၾကသလားလို႔ ထင္မွတ္ ရေလာက္ေအာင္ အဆမတန္ေတာင္းၾကပါတယ္။ ဒါဟာ သတိုးသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ အေတာ္ အခက္အခဲၾကပ္တည္းမႈျဖစ္ေစပါတယ္။ ဥပမာ-မိန္းမတစ္ေယာက္ ယူဖို႔အတြက္ သိန္းႏွစ္ဆယ္၊ သုံးဆယ္
ေလာက္ ေပးရမယ္ဆိုရင္လက္တေလာ သူတို႔အေနနဲ႔မိန္းမယူႏိုင္ေခ်အင္အား သိပ္မရွိရွာေတာ့ဘူး။ လက္ရွိ အေျခအေနနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးျပီး စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ အခု ဒီဘက္မွာက စီးပြားေရးကလညး္ မေကာင္း၊ ကုန္ေရာင္း ကုန္၀ယ္ကလည္း ပါးတဲ့အခါဆိုေတာ့ ေတာ္တန္ရုံမိန္းမ ဖို႔ မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့သလို မယူႏိုင္ၾကေတာ့တဲ့ လူပ်ိဳေလးေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး  ပလက္၀က ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကလည္း ဒါဟာ ေရွးရိုးစြဲ တစ္ခုျဖစ္တဲ့အတြက္ ယေန႔ေခတ္ကာလနဲ႔ေလ်ာ္ညီ တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို ထိုက္သင့္သေလာက္ေျပာင္းဖို႔လိုအပ္ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖုန္းဆက္ျပီး ေျပာျပဖူးတာ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ သူေျပာတဲ့ အခ်က္ေတြ မမွားပါဘူး။ ေသြးထြက္ေအာင္ကုိ မွန္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း အရာကို ယေန႔လူၾကီး၊ လူငယ္ေတြ စတင္ စဥ္းစားဖို႔ လိုအပ္လာပါျပီ။ 

ဆိုၾကပါစို႔။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေဒသမွာေနထိုင္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးထဲက အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ဟာ
ေဒသခံခူမီး လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းအိမ္ေထာင္ဖက္ျပဳတဲ့အခါက်ရင္ သမီးရွင္ေတြက သမီးတင္ေတာင္းခ ကို ေတာင္းခ်င္သေလာက္ေတာင္းေလ့ရွိၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူသမီးက အျခားလူမ်ိဳးတစ္ခုခု၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီေဒသကိုတာ၀န္နဲ႔ ခဏတာေရာက္ရွိလာတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ညားခဲ့မယ္ဆိုရင္ အခ်ိဳ႔ေတြက သူ႔သမီး အတြက္ တင္ေတာင္းခကို မေတာင္းတဲ့အျပင္ (တခ်ိဳ႔ေတြက မရတဲ့အျပင္) မဂၤလာကိစၥ၊ ၀ိစၥမ်ားကိုပင္ ကုိယ္တိုင္အကုန္အက်ခံကာ ေဆာင္ႏွင္းေပးခဲ့သည္႔ ေရွးယခင္ သာဓကမ်ားလည္း ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေတြက်ေတာ့ ခြ်င္းခ်က္အေနနဲ႔ျဖစ္ေနေတာ့ ယေန႔ေမးခြန္းေမးလာစရာ ျဖစ္လာပါျပီ။  

အရင္ကကြ်ႏ္ုပ္ေတြ႔ဖူးတဲ့ မဂၤလာစုံတြဲတစ္တြဲရွိပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က တဦးကိုတဦးအလြန္ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးတြယ္တာၾကပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္သူျဖစ္မိၾကတာလည္း နည္းနည္းၾကာပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ေတာဓေလ့ဆိုေတာ့ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ေပမယ့္ ခုေခတ္လို ေပၚေပၚထင္ထင္သြား လာေလ့မရွိဘူး။ တခါတေလ ဘယ္သူမသိခိုက္၊ လူသူဆိတ္ကြယ္တဲ့အခ်ိန္က်မွဘဲ မိဘေတြ၊ ျပီးေတာ့ ရြာသူရြာ သားေတြ
လည္း မသိေအာင္ခဏတာ ခ်ိန္းေတြ႔တာေလာက္ဘဲရွိပါတယ္။ အဆင္မေျပဘူးဆိုတာ သိပ္မရွိ သေလာက္ ပါဘဲ။ ဒါေပမယ္႔ အတူေနဖို႔ွ မိဘေတြဆီ တင္ေတာင္းတဲ့အခါ သတိုးသမီးရွင္ ေတာင္းတဲ့ ေငြပမာဏက သူ႔အတြက္မ်ားေနေတာ့ သိပ္မတက္ႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အေၾကအလည္ ေဆြးေႏြးေပမယ့္ သိပ္မထိ
ေရာက္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ သတိုးသားရဲ့အျမင္မွာ သမီးရွင္ဟာ သူနဲ႔လက္ထပ္ေစတာမဟုတ္ေတာ့ဘဲ အေရာင္းအ၀ယ္သေဘာျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ျမင္သြားတယ္။ အခ်ိန္က စျပီး အခ်င္းခ်င္းၾကားမၾကည္ျဖဴ မႈေတြျဖစ္ေပၚလာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္ျဖစ္လိုက္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ အစျပဳ၊ ေျခဆင္းမွာ မလွပခဲ့တာမို႔ အဲဒီေနာက္ပိုင္း အဆင္မေျပမႈေတြ၊ ကေတာက္ကဆျဖစ္မႈေတြ မၾကာ ခဏျဖစ္တတ္လာတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရး မသာယာႏိုင္ခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ ေတြးၾကည့္ရင္ တကယ္စိတ္မေကာင္း စရာပါ။

အျခားလူမ်ိဳးနဲ႔ အျခားေဒသအေၾကာင္းကိုလည္း ကြ်ႏ္ုပ္လက္လွမ္းမွီသမွ်ေလ့လာၾကည့္မိပါေသးတယ္။ အခ်ိဳ႔ေဒသမွာဆိုရင္ ဒီကိစၥကိုနည္းနည္းၾကီးက်ယ္တဲ့ျပႆနာတစ္ခုအေနနဲ႔ ျမင္ျပီး ကန္႔ကြက္ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ အခ်ိဳ႔ေတြဆိုရင္ သတိုးသမီးရွင္ေတြဆီတင္မေတာင္းေတာ့ဘဲ ခုိးရာလိုက္ ေျပးတဲ့သူေတြလည္း ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ မျဖစ္သင့္သည္မ်ားလည္း ျဖစ္ခဲ့ၾကျပီ။

ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ နိဂုံးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကိုေျပာခ်င္တာကေတာ့ သတိုးသားဘက္က သတိုးသမီး တစ္ေယာက္အတြက္ တင္ေတာင္းခေပးတယ္ဆိုတာ ဒါဟာ ဒို႔ခူမီးရိုးရာအစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ လုံး၀မေတာင္းခံေတာ့ရေတာ့ဘူးဆိုတာေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ရွိကိုရွိသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ေစဖို႔၊ သင့္သင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ အတိုင္းအတာ ေလာက္အထိကို သမီးရွင္ေတြအေနနဲ႔ ေလ်ာ့ေပါ့သတ္မွတ္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ပိုမိုအဆင္ေျပသြားပါမယ္။ တကယ္လို႔ သတိုးသားဘက္က ထပ္ေလာင္းေပး ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ထပ္ေလာင္းေပးႏိုင္တဲ့ အခြင့္ကို ဖြင့္ထားလိုက္ပါမယ္။ သေဘာကေတာ့ လူၾကီးသူၾကီးမ်ားကို ကန္ေတာ့ေငြ အျဖစ္ေပးအပ္ျခင္းပါဘဲ။ ဒီလိုနည္းလမ္းမ်ိဳးႏွင့္ အျခားေသာနည္းလမ္းမ်ားေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခြင့္ရွိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လူမ်ိဳးရဲ့ ဓေလ့ဟာ ရိုးရာလည္းမပ်က္၊ မူလည္းမပ်က္ဘဲ သတိုးသား၊  သတိုးသမီးေလာင္း မ်ား  အသက္ရွဴ ေခ်ာင္ေခ်ာင္၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြင္ရြင္နဲ႔ ေရႊေရာင္လမ္းခရီးကို ယခင္ထက္ပိုမို အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါမယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္မ်ား ဧကန္အမွန္ယုံၾကည္လိုက္မိပါသည္။

စာဖတ္သူမ်ားအားလုံး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစ ..  

အားေပးမႈကို အထူးေက်းဇူးတင္လ်က္ .. 

မ်ိဳးခ်စ္သူ (ေတာင္စိုေျမ)