အဂၤလီကန္အသင္းေတာ္၏စာေပဌါနမွဴး၊ ပလက္၀လူမႈေရးအသင္းႏွင့္ခူမီးစာေပ အဖြဲ႔၏အမႈေဆာင္ အႀကီးအကဲ ဦးစုိးသိမ္းႏွင့္ စကားေျပာျခင္း

KMG - ဆရာ့ရဲ႕ မိဘ၊ ေမြးရပ္ဇာတိအစရွိသျဖင့္ေပါ့ေလ ေနာက္ခံသမိုင္းေလး ေ၀ငွေပးပါဦး။

Lt. Soe Thein - ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္က စုိးသိမ္း၊ တိေမာေသ(ခရစ္ယာန္အမည္)၊ Ai Pri Dai (ခူမီးအမည္)။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖက ဦးေအာင္စိန္၊ အေမက ေဒၚေလာက္ခင္ (ခ) ေဒၚလွခင္။ ကၽြန္ေတာ့ေမြးဇာတိက ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္၊ ႀကဳိင္ထင္း၀ရြာ။ ၂၄.၃၁၉၆၄ ေန႔မွာေမြးတာ။

KMG - ပညာေရးအေနနဲ႔ ဆရာ့ ျဖတ္သန္းမႈကို သိပါရေစ။

 Lt. Soe Thein - ကၽြန္ေတာ္ မူလတန္းပညာကုိ ႏွမဒါရြာ၊ အလယ္တန္းနဲ႔ အထက္တန္းကုိ ပလက္၀၊ အထကမွာ ဆည္းပူးတယ္။  ရန္ကုန္(ပင္မ)မွာ အေ၀းသင္ ျမန္မာစာနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးတယ္။ ထူးထူးျခားျခားတစ္ခုက ဗမာစကားေတာင္ေကာင္းေကာင္းမေျပာတတ္တဲ့ ခူမီးကေလး ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာစာကုိ မဟာတန္းတက္ခြင့္ ရတဲ့အထိ

ထုိက္ထုိက္တန္တန္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တာ ႀကဳိးစားတဲ့ရည္မွန္းခ်က္ျပည့္လုိ႔ အရမ္း၀မ္းသာမိတယ္။ မဟာတန္းတက္ဖုိ႔က ေနာက္ခံမရွိလုိ႔ မတက္ျဖစ္ဘူး။ သန္႔ရွင္းေသာကားတုိင္ ဓမၼတကၠသုိလ္က B.Th ဘာသာေရးဘြဲ႕နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးတယ္။

KMG - အခုလက္ရွိ တာ၀န္ယူလုပ္ကိုင္ေနတာေတြကိုလည္း ေ၀ငွေပးပါဦး။

Lt. Soe Thein - အဂၤလီကန္အသင္းေတာ္ ရံုးခ်ဳပ္က စာေပမွာလုပ္တယ္။ ဒုဌာနမွဴးတာ၀န္ပါ။ စာေရး၊ စာဖတ္၀ါသနာပါတယ္ဆုိေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႕လုပ္ငန္းခြင္မွာ ထိေတြ႕ေတာ့မွ မလြယ္မွန္းသိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မႏိုင္နင္းတဲ့ အလုပ္လုိ႔ဆုိရပါ့မယ္။

ေနာက္ၿပီး ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္လူမႈေရးအသင္း(ရန္ကုန္)ရဲ႕ အမႈအေဆာင္အဖြဲ႕၊ အတြင္းေရးမွဴးတာ၀န္ကုိယူေနရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီလုိအသင္းအဖြဲ႕ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ အခ်ိန္လံုလံုေလာက္ ေလာက္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္မိခင္လုပ္ငန္းရဲ႕ အေနအထားနဲ႔ ဒီလူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႕မွာပါ၀င္ရတဲ့ တာ၀န္နဲ႔ ဘယ္လုိမွ မဟပ္စပ္ဘူးလုိ႔ ယူဆမိတယ္။ တာ၀န္မွအနားယူတဲ့ လူႀကီးသူမေတြ ဦးေဆာင္သင့္တဲ့ အသင္းအဖြဲ႕လုိ႔ယူဆတယ္။ ဘာသာေရးအသင္းအဖြဲ႕ေတြမွာလည္း ဟုိဟုိဒီဒီပါ၀င္ေတာ့ ပုိဆုိးတာေပါ့။ ကေလးကလည္း ငယ္ေသး။ ဇနီးကလည္း အစုိးရ၀န္ထမ္းျဖစ္ ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကေလး ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အပတ္စဥ္ စေန၊ တနဂၤေႏြ အခ်ိန္ေပးရတယ္လုိ႔ မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။ မိသားစုအတြက္ အမွားက်ဴးလြန္သလုိျဖစ္ေနတယ္။

KMG - ဆရာတို႔ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ Khimi dictionary ရဲ့အေျခအေနေတြကိုလည္း ေျပာျပပါဦး။

Lt. Soe Thein - Khumi dictionary က စာေပေကာ္မတီရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုပါ။ ခူမီးလူမ်ဳိးစုတစ္ခုလံုးအတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ပါ။ dictionary တစ္ခုျဖစ္လာဖုိ႔ဆုိတာ အျခားလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ အဘိဓါန္ပံုစံကုိ ၾကည့္ၿပီးလုပ္ရင္ ရတယ္လုိ႔ ထင္ႏိုင္ပါတယ္။ ရေကာင္းရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ စံမီတဲ့အဘိဓါန္၊ မွန္ကန္ခုိင္မာတဲ့ အဘိဓါန္ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္။ ဒါက အဘိဓါန္အေၾကာင္းနားလည္တဲ့လူေတြကေျပာျပရင္ နားလည္မယ္။ Khumi Dictionary ကုိ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ပညာရွင္ ေဒါက္တာ ဂ်ပ္စတင္(ခ) Eaung Hawi က လုိအပ္တဲ့အခ်က္အလက္အျပည့္အစံုနဲ႔ အဘိဓါန္ျပဳစုေပးမယ္လုိ႔ သိရတယ္။ အခု ေဒါက္တာဂ်ပ္စတင္ရဲ႕ အခ်ိန္ေပးႏိုင္မႈအေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခူမီးအဘိဓါန္က ထြက္ေပၚလာလိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္တယ္။ အခ်ဳိ႕ကလည္း ခူမီးအဘိဓါန္ ခုထိထြက္မလာႏိုင္ေသးတာကုိ အားမလုိအားမရ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ၾကမယ္လုိ႔ ထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဒါက္တာဂ်ပ္စတင္နဲ႔ တစ္ေန႔ေန႔ ဆံုႏိုင္ၿပီးဆုိတာနဲ႔ ခူမီးအဘိဓါန္အေျခအေနအျပည့္အစံုကုိ ေျပာျပႏိုင္မွာပါ။ တစ္ခုေတာ့ ေျပာပါရေစ။ ခုိင္မာတဲ့၊ စံမီတဲ့ ခူမီးအဘိဓါန္ထြက္ေပၚလာႏိုင္ဖုိ႔ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါလုိ႔ပဲေျပာပါရေစ။

KMG - ပလက္၀ၿမဳိ့နယ္လူမႈေရးအသင္းရဲ့ အေျခအေနနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အေသးစိပ္ကုိေျပာျပပါအုံး

Lt. Soe Thein - ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္လူမႈေရးအသင္း(ရန္ကုန္) လုိ႔ အျပည့္အစံုသံုးေပးေစခ်င္။ အခ်င္းခ်င္းက်ေတာ့ ပလသ(ရက) လုိ႔လည္းသံုးလုိ႔ရပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ပလသ လုိ႔ပဲသံုးရေအာင္။ ပလသ ကုိ ၁၉၉၂/၉၃ ကတည္းက စတင္တယ္လုိ႔ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ အစျပဳတုန္းက အင္အားမရွိေပမယ့္ အားရစရာေကာင္းတယ္။ အခု အင္အားနည္းနည္းမ်ားလာတဲ့အခ်ိန္ လႈပ္ရွားမႈအပုိင္း နည္းနည္းေလ်ာ့က်သြားသလားလုိ႔ သံုးသပ္ ခ်င္တယ္။ မႏွစ္က ႏွစ္ပတ္လည္မွဆံုးျဖတ္တဲ့အတုိင္း လူမႈေရးအသင္းတုိက္ကုိ (၆)ထပ္ အဆင့္ျမင့္ေဆာက္လုပ္ဖုိ႔ စုိင္းျပင္းေနတယ္။ ဒီႏွစ္ ႏွစ္မကုန္မီ အသင္းတုိက္ကုိဖ်က္ၿပီး အသစ္ စတင္ေဆာက္လုပ္ႏိုင္မယ္ လုိ႔ ယံုၾကည္ရတယ္။ အသင္းတုိက္ စေဆာက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒီအသင္းရဲ႕ တည္ေနရာ ယာယီေရႊ႕ေျပာင္းရမယ္။ ဘယ္ေနရာဆုိတာမသိရေသးဘူး။

ဒီအသင္းရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚအေျခခံၿပီးေဆာင္ရြက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဒီအသင္းရဲ႕ အမႈေဆာင္အဖြဲ႕မွာ အတြင္းေရးမွဴးတာ၀န္ကုိ ယူေနရသူပါ။ ဒါေပမယ့္ မိခင္အလုပ္က အခ်ိန္ျပည့္ မအားလပ္ေအာင္ရွိေနေတာ့ လူမႈေရးအသင္းရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈ၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈအပုိင္းကုိ အာရံု မျပဳႏိုင္သလုိျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္လည္း ကၽြန္ေတာ္အခ်ိန္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ အသင္း၀င္ေတြရဲ႕ ပူးေပါင္းမႈ အားရဖြယ္မရွိေတာ့ အသင္းရဲ႕ အေျခအေနက ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔သြားေနတယ္လုိ႔႔ပဲ သံုးသပ္မိတယ္။
မႏွစ္က ႏွစ္ပတ္လည္မွာ အလွဴခံျဖတ္ပုိင္းနဲ႕ ပံ့ပုိးမႈရႏိုင္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း ခုထိဘာမွ သိသိသာသာမရွိ၊ ထိေရာက္မႈအေျဖ မေတြ႕ရေသးဘူး။ ဒါလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ အေနနဲ႔ အခ်ိန္မေပးႏိုင္တဲ့အေပၚမွာ အမ်ားႀကီးမူတည္တယ္။ အသင္း၀င္အပုိင္းက ပါ၀င္မႈက ဒုတိယေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ အသင္း၀င္ေတြရဲ႕ ပူးေပါင္းမႈက ပထမျဖစ္ရမယ္။ အသင္း၀င္ေတြရဲ႕ အသင္းအေပၚ စိတ္ပါ၀င္စားမႈက အမႈေဆာင္ ေတြအေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္လုိ႔ထင္တယ္။ အမႈေဆာင္လုပ္တာက အသင္း၀င္ေတြထက္ ေခါင္းတစ္လံုးသာလုိ႔ လုပ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ အသင္း၀င္ေတြက တာ၀န္ေပးေတာ့ အသင္းအတြက္ ကုိယ္စြမ္း ရွိသမွ်ပါ၀င္တဲ့သေဘာေလာက္ပဲလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္က မိမိကုိယ္ကုိ အဲဒီထက္မပုိဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေငြအားမရွိ။ အခ်ိန္မေပးႏိုင္။ အရည္အခ်င္းမရွိလုိ႔ေလ။

ဒါေပမယ့္ အသင္း၀င္ေတြရဲ႕ သာေရး၊ နာေရးကုိ လက္လွမ္းမီသေလာက္ေတာ့ ပံ့ပုိးတယ္။ ကူညီတယ္။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းထက္ေက်ာ္ၿပီး အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ လက္ရွိကာလအေျခအေနေပၚမူတည္ၿပီး လုိအပ္သလုိ ကူညီတယ္။
အျခား ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္ရဲ႔ အေရးအရာေတြမွာလည္း အမႈေဆာင္အခ်ဳိ႕ပါ၀င္တယ္။ အသင္းအမည္နဲ႔ေပါ့။ ေနာက္ၿပီး လူႀကီးသူမေတြဆီက အႀကံဥာဏ္ယူတယ္။ အစုိးရတာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔လည္း တစ္လ၊ ႏွစ္လ တစ္ႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုၿပီး နည္းနာယူတယ္။ အဓိကက အသင္းရဲ႕ ရပ္တည္မႈ ခုိင္မာဖုိ႔။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္နဲ႔ ညီမွ်ဖုိ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။

KMG - လက္ရွိခူမီးလူမ်ိဳးႏွင့္ စာေပအေပၚအျမင္ေလး။

Lt. Soe Thein - ခူမီးလူမ်ဳိးအားလံုးက ရုိးသားတယ္။ ပြင့္လင္းတယ္။ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲၾကတယ္။ အဲဒါ ခူမီးလူမ်ဳိးရဲ႕ အေနအထားအမွန္၊ ရပ္တည္မႈတစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေန႔ ဒီရပ္တည္မႈကုိ ခူမီးလူမ်ဳိးေတြ ေဖာက္လြဲေဖာက္ ျပန္မႈျပဳေနၾကၿပီလားေတာ့ မိမိဖာသာျပန္ေမးရမယ့္အရာပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ရုိးသားမႈ၊ ပြင့္းလင္းမႈကုိ အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး၊ ၄င္းကုိအားနည္းအျဖစ္ေျပာင္းၿပီး အခ်ဳိ႕က အကြက္ခ် အႏိုင္က်င့္ခံရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ ရုိးသားမႈ၊ ပြင့္လင္းမႈ ရွိေသးရဲ႔လားလုိ႔ မိမိကုိယ္ကုိ ျပန္ေမးၾကရေအာင္ပါ။ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲတတ္ျခင္းဟာ ေကာင္းျခင္းတစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲျခင္းရဲ႕ အနက္အဓိပါယ္ကုိ ပ်င္းရိျခင္းနဲ႔ ထပ္တူျပဳၾကေလသလားေတာ့မသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခူမီးလူမ်ဳိးေတြမွာ အားနည္းခ်က္တစ္ခုက ႀကဳိးစားအားထုတ္မႈနည္းလြန္းျခင္းတစ္ခု၊ ေနာက္ၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ျခင္းရဲ႕ေနာက္က ေအာင္ျမင္မႈကုိ လက္ေတြ႕ မခံစားရေသးလုိ႔ ညီညီညြတ္ညြတ္အားထုတ္လုပ္ေဆာင္ရာမွာ အားနည္းလြန္းျခင္ကလည္းတစ္ခု လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေကာက္ခ်က္ခ်ခ်င္တယ္။

ၿပီးယင္ ေနရာေဒသ၊ အခ်ိန္ကာလရဲ႕ လွည့္စားျခင္းေၾကာင့္လား စကားေတြကြဲျပား၊ ထံုးစံယဥ္ေက်းမႈ အစစ ျခားနားေလေတာ့ အခ်င္းခ်င္းေတာင္ ခူမီးမစစ္သလုိ၊ ႏွိမ္ခ်င္သလုိ ဒါေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခူမီးလူမ်ဳိးမ်ား သတိထားရေတာ့မယ့္ အခ်က္ထဲမွာ အေရးႀကီးပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခူမီးလူမ်ဳိးဟာ လူမ်ဳိးႀကီးတစ္မ်ဳိးပါ။ ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္အျပင္ အျခားေနရာအသီးသီးမွာလည္း အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ စာရင္းအသိအက်မဟုတ္ရင္ေတာင္ ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္ျပင္ပက ခူမီးလူမ်ဳိးပုိမ်ားဦးမလားမသိဘူး။ ဒါေတြကုိစုစည္းႏိုင္မယ္ဆုိရင္..........။ စာေပနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေျပာရမယ္ဆုိရင္ ၁၉၂၀ ခုႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ဆရာ ေရာ္လန္တုိ႔ တီထြင္ျပဳစုေပးခဲ့တဲ့ ခူမီးစာဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခူမီးမ်ဳိးႏြယ္စုတစ္ခုလံုးရဲ႕ ဘံုစာေပ၊ သုိ႔မဟုတ္ မိခင္စာေပလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အခုအခ်ိန္ ေလမီးစာ၊ ေခါင္စုိစာ၊ တေအာစာ၊ ၿမဳိစာ အစရွိသျဖင့္ စာေပေတြအမ်ဳိးမ်ဳိး တီထြင္ျဖစ္ထြန္းလာျခင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခူမီးလူမ်ဳိးစုတစ္ခုလံုးအတြက္ အားတစ္ခုပါ။ ခူမီးမ်ဳိးႏြယ္စုထဲက ခြဲထြက္တဲ့သေဘာလုိ႔ တစ္ခ်ဳိ႕ခံယူၾကလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္က ဒါေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခူမီးလူမ်ဳိးႏြယ္ရဲ႕ လူမ်ဳိးႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသေတြပဲလုိ႔ ျမင္တယ္။

ဒါေပမယ့္ ၀မ္းနည္းဖုိ႔ေကာင္းတာက ဟုိးကတည္းကရွိေနတဲ့ ခူမီးစာ၊ မိခင္စာကုိ ဒီကေန႔ ခူမီးစာပါရဂူလုိ႔  မိမိတုိ႔ကုိမိမိတုိ႔ယူဆၿပီး ဂုရုတစ္ဆူလုိ ေမွာက္လွန္ေနတာေတြေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီအက်ဳိးဆက္က ခူမီးစာရဲ႕ Standard ကုိေတာ္ေတာ္ထိခုိက္တယ္။ ခူမီးစာရဲ႕ က်စ္လစ္မႈ၊ ခုိင္မာမႈ၊ တည္ရွိမႈကုိ ေစာ္ကားရာ   ေရာက္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ဒီလုိသံုးႏႈန္းခ်င္တယ္။ ခူမီးစာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပင္ဆင္စရာအမ်ားႀကီးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ခူမီးစာကုိ မေရးတတ္ဘူး။ မကၽြမ္းက်င္ဘူး။ နားမလည္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စာေပရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ကုိ တီးမိေခါက္မိေတာ့ ေလ့လာထားခ်က္မ်ားအရ အခုလုိ အျမင္ကုိေျပာတာပါ။ ဥပမာျပစရာ အမ်ားႀကီးထဲက ဥပမာတစ္ခုျပပါ့မယ္။ ခူမီးလုိ ဟုတ္ကဲ့၊ မဟုတ္ဘူး ဆုိတဲ့ စကားႏွစ္ခုကုိ ကၽြန္ေတာ္ ဥပမာတစ္ခုအျဖစ္ ခ်ျပခ်င္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ ခူမီးလုိ ne ။ မဟုတ္ဘူး ခူမီးလုိ  ny y ဘာေၾကာင့္ ne y လုိ႔ မသံုးတာလဲ။ ဒီကေန႔ ne ဆုိတာကုိ neng ဆုိၿပီးသံုးေတာ့၊ ny y ဆုိတာက neng y လုိ႔ ေျပာင္းသြားတယ္။ ဒီလုိျဖစ္သြား တဲ့အခ်က္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္လုိလက္ခံရမလဲ။ ဒီလုိေတြေျပာေနရင္ လူႀကီးသူမေတြကုိ ေစာ္ကားရာေရာက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စဥ္းစားရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဲဒီလူေတြကုိ ေစာ္ကားတာထက္၊ ဟုိးအရင္က လူႀကီးေတြကုိ သူတုိ႔ေတြ ေတာ္ေတာ္ေစာ္ကားရာေရာက္တယ္လုိ႔ တစ္ဖက္က စဥ္းစားလုိ႔ရတယ္။ ဒါေတြက အပုိစကားေတြျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာေပရပ္တည္ဖုိ႔အတြက္ စာအုပ္စာေပမ်ားမ်ားထြက္ လာေပၚလာေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုိင္မာတဲ့၊ က်စ္လစ္တဲ့ ခူမီးစာကုိ သံုးႏႈန္းဖုိ႔လုိတယ္။ မိမိအသံထြက္ရသလုိေပါင္းၿပီး ခူမီးစာအသစ္ဖန္တီးျခင္းမ်ဳိးကုိ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဆင္ျခင္ဖုိ႔လုိတယ္။ စာအုပ္စာေပမ်ား ထုတ္ေ၀သူေတြကလည္း ေသခ်ာစိစစ္ၿပီး သံုးႏႈန္းေစခ်င္တယ္။ ဘယ္သူမွမဖ်က္ဘဲ ခူမီးေတြက ခူမီးစာကုိ ဖ်က္ဆီးေနတယ္ဆုိရင္ ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းမဟုတ္လား။ ခူမီးလူမ်ဳးရပ္တည္မႈဟာ ခူမီးစာေပ တည္ရွိမႈအေပၚမွာလည္း အေရးႀကီးတယ္ဆုိတာသေဘာေပါက္ၿပီး ခူမီးစာရဲ႕ က်စ္လစ္ခုိင္မာမႈ၊ ခူမီးစာရဲ႕တည္ေဆာက္မႈ၊ ဖြဲ႕စည္းမႈ တာေတြကုိ ေရွးကခူမီးစာေတြကုိေလ့လာၿပီး ခူမီးစာ အရွည္တည္တံ့ဖုိ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ တာ၀န္ထဲမ်ာ တစ္ခုအျဖစ္ မွတ္ယူေစခ်င္တယ္။ ခူမီးစာဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခူမီးလူမ်ဳိးႏြယ္စုတစ္ခုလံုးရဲ႕ ဘံုစာေပ၊ မိခင္စာေပျဖစ္တယ္ဆုိတာ သတိရေစခ်င္တယ္။

KMG - ေရွ႕ဆက္ျပီး လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ ကိစၥေတြကိုလည္း ေျပာျပပါဦး။

Lt. Soe Thein - ရည္မွန္းခ်က္က မႏုိင္၀န္ထမ္းသလုိျဖစ္ေနမလားမသိဘူး။ ဒီေန႔ ကၽြန္တာ္တုိ႔ခူမီးလူမ်ဳိး၊ ခူမီးမိသားစုေတြ စကားမတူ၊ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈ၀တ္စားဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႔မႈမတူ၊ ခံယူခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ မတူ ျဖစ္ေနၾကေပမယ့္ တစ္အူတံုဆင္းညီအစ္ကုိေတြျဖစ္တယ္ဆုိတာ ခူမီးလူမ်ဳိးတုိင္း လက္ခံႏိုင္ဖုိ႔ မိမိသိသေလာက္၊ မွတ္မိသေလာက္ေတာ့ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ႀကဳိးစားလုပ္ေဆာင္ေနဦးမွာပဲ။ လူမ်ဳိးတုိင္း မိမိတုိ႔ရဲ႕ ဘာသာစကားနဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္မယ့္ စာေပကုိလည္း ေဖာ္ထုတ္ေစလုိတယ္။ ဒီလုိကြဲျပားျခားနားမႈေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲရွိေနပါေစ။ ခူမီးမိသားစု၀င္ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ခံယူဆုတ္ကုိင္ထားေစခ်င္ တယ္။ ေနာက္ၿပီး လူမႈေရးအေနနဲ႔လည္း သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားရဲ႕ေနာက္ မလုိက္လြန္း၊ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကုိလည္း ေက်ာမခုိင္းလြန္းတဲ့ လုိက္ေလ်ာညီေထြမႈရွိတဲ့ လူမႈေရးအခန္းက႑ေတြကုိ ပီျပင္ေအာင္ တည္ဆာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခ်င္တယ္။

အထူးသျဖင့္ လက္ခံယူေနရေသးတဲ့၊ အစဥ္ ခံယူေနဆဲျဖစ္ေနတတ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြကုိျပဳျပင္ၿပီး သူတစ္ပါးကုိ ေပးကမ္း၊ ကူညီတတ္တဲ့ အေလ့အထရွိလာတဲ့ လူမႈေရးအသိ ျပည့္၀တဲ့ ပုဂုိလ္မ်ားျဖစ္လာဖုိ႔လည္း တြန္းအားေပးႏိုင္တဲ့အထိ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖုိ႔ မိမိကုိယ္ကုိ လုိအပ္တဲ့ကိရိယာေတြ တပ္ဆင္ဖုိ႔လည္း လုပ္ခ်င္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ သြားတဲ့လမ္းေၾကာင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခူမီးလူမ်ဳိးေတြ ေနာက္လုိက္ပီသဖုိ႔၊ အမီလုိက္ႏိုင္ဖုိ႔၊ ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္လည္း ေအာက္ဆံုး၊ ေနာက္ဆံုးမွာရွိေနရာကေန ဦးေဆာင္ႏိုင္တဲ့ စံျပျဖစ္တဲ့အထိ ႀကဳိးစားႏိုင္ဖုိ႔၊ စက္မႈထုတ္ကုန္အဆင့္ မေရာက္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ေျမလြတ္ေျမရုိင္းေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး စုိက္ပ်ဳိးေရးထုတ္ကုန္ကုိ ဦးဆံုးအေျခခံၿပီး ၿမဳိ႕နယ္အဆင့္ကေန ျပည္နယ္၊ ထုိမွတစ္ဆင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အက်ဳိးျပဳတဲ့အထိ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖုိ႔ မိမိတုိ႔ကုိ မိမိတုိ႔ အေသအခ်ာျပင္ဆင္ၿပီး အေရွ႕ကုိ အရွည္သျဖင့္ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ဖုိ႔ စတဲ့က႑ေတြအတြက္ ဘယ္သူေတြနဲ႔၊ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ပူးေပါင္းရမယ္ဆုိတာေတြလည္း စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ရမယ္။ ဒါေတြက ေလထဲတုိက္အိမ္ေဆာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ကယ္ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတဲ့အရာေတြပါ။

KMG - တျခားေကာ ဘာမ်ား ျဖည့္စြက္စရာရွိပါသလဲ။

Lt. Soe Thein - ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ လုပ္စရာေတြအမ်ားႀကီးပါ။ ကုိယ္တုိင္လုပ္တတ္မွလုပ္မယ္ဆုိရင္ ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ သိတဲ့သူ၊ တတ္တဲ့သူေတြကုိ အကူအညီေတာင္းသင့္ရင္ေတာင္းရမွာပဲ။ ေအာက္က်ဳိးတယ္လုိ႔ တစ္ခ်ဳိ႕ကေျပာၾကမယ္။ ေအာက္မွာေနတာၿပီး ေအာက္က်ဳိ႕တယ္ဆုိတာကုိ ခံျပင္းစရာမရွိပါဘူး။ ကုိယ္တုိင္က ဘာမွမသိ၊ မတတ္တာအေရးမႀကီးဘူး။ မိမိရဲ႕အေျခအေနကုိ မိမိမသိတာ၊ မိမိရဲ႕အဆင့္ကုိ မိမိနား မလည္တာ၊ မိမိဘာျဖစ္သင့္တယ္ဆုိတာကုိ မစဥ္းစားမိတာ၊ မိမိပတ္၀န္းက်င္က မိမိကုိ ဘယ္အထိတက္လွမ္းေပးႏိုင္တယ္ဆုိတာကုိ ေလ့လာဖုိ႔စိတ္မကူးတာက ပုိၿပီးခက္ခဲတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ ေရွ႕လွမ္း မယ့္ခရီးမွာ အဟန္႔အတား၊ အဓိကတရားခံဟာ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိမသိျခင္းပဲလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္က ခံယူထားတယ္။ လူအမ်ားစုက အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခုမွာ ပါ၀င္မွ လူရာ၀င္တယ္လုိ႔ထင္ၾကတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ ကေတာ့ မိမိဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္လုိအေနအထားပဲ ရွိေနရွိေန။ မိမိအတြက္သာမက မိမိၿမဳိ႕နယ္၊ မိမိလူမ်ဳိးအတြက္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႔၊ စိတ္ဓါတ္မွန္မွန္နဲ႔ ဘာအလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ အေကာင္းဆံုးလုပ္ေနတယ္လုိ႔ ျမင္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ေနဖုိ႔ပါပဲ။ မွားတယ္၊ မွန္တယ္ဆုိတာ သူတစ္ပါးက ေ၀ဖန္လိမ့္မယ္။ ၿပီးမွ မိမိကုိယ္ကုိ ျပန္သံုးသပ္ဖုိ႔ပဲ။ KMG လည္း ကုိလုပ္ရမယ့္အလုပ္ကုိ လုပ္ေနပါ။ မွားတယ္၊ မွန္တယ္၊  ေကာင္းတယ္၊ ဆုိးတယ္ဆုိတာ ဆင္ျခင္ခြဲျခားၿပီး လုပ္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြကုိ သူတစ္ပါးက ေ၀ဖန္မွ မိမိရဲ႕ အမွန္လုိ႔၊ ေကာင္းတယ္လုိ႔ယူဆတာကုိ ျပန္လည္သံုးသပ္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိလုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ အသိရွိၿပီး လုပ္ေနဖုိ႔၊ လုပ္ရဲ႕ဖုိ႔ပါပဲ။ ယံုၾကည္ခ်က္အေပၚ သတိရွိရွိလုပ္ဖုိ႔ပါပဲ။

KMG - KMG ကေန တဆင့္ ဆရာ့ရဲ႕ အနာဂတ္ ခူမီး ႏွင့္ ပလက္၀နယ္ရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ျပည္တြင္းျပည္ပ ခူမီးခ်င္းလူငယ္ေတြဆီကို ေျပာျပပါဦး။ 

Lt. Soe Thein - ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခူမီးမ်ဳိးႏြယ္စုအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အေနအထားအရ သံုးသပ္ဖုိ႔ဆုိတာ လက္ခံႏိုင္စရာမရွိေလာက္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္နဲ႔ ခူမီးလူမ်ဳိးႏြယ္စုအတြက္ အထင္ကရဆုိတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ဘာမွမရွိလုိ႔ေလ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ခူမီးလူမ်ဳိးနဲ႔ စာေပအေပၚ အျမင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အျမင္တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ပါၿပီးသားပါ။ ခူမီးလူမ်ဳိးႏြယ္စု အခ်င္းခ်င္း ေသြးခြဲ တာ၊ ခြဲျခားေစတာမ်ဳိးမရွိသင့္ပါဘူး။ ကာလေရြ႕လ်ား၊ ေဒသျခားနားျခင္းအေပၚ လူေတြက ခံယူခ်က္၊ ယူဆခ်က္ေတြ ေျပာင္းလဲတတ္တာ ဓမတာေပမယ့္ ခူမီးလူမ်ဳိးဆုိတဲ့ အသိစိတ္ကေလးေတာ့ အၿမဲ ရွိေနေစခ်င္ တယ္။ အဲဒီလုိမွမဟုတ္ရင္ ခူမီးျဖစ္ၿပီး မိမိကုိယ္ကုိ ခူမီးလုိ႔မခံယူခ်င္၊ ရွက္ေၾကာက္တဲ့ အနာဂတ္ခူမီးေတြျဖစ္လာႏိုင္လုိ႔ပါ။ အဲဒါက ခူမီးလူမ်ဳိးႏြယ္မေပ်ာက္ရင္ေတာင္ ခူမီးလူမ်ဳိး မတုိးပြါးတဲ့အေျခအေနျဖစ္သြား လိမ့္မယ္။ ဥပမာမေပးအပ္ဘူးလုိ႔ ယူဆရေပမယ့္ ေျပာၾကည့္မယ္ဆုိရင္ မိဘႏွစ္ပါးစလံုး ခူမီးျဖစ္ေနတာေတာင္ ေဒသက ခူမီးမရွိတဲ့ေနရာမွာေနယင္ အဲဒီေဒသက အမ်ဳိးအႏြယ္အျဖစ္ ေျပာင္းသြားတတ္တယ္။ အခုဆုိရင္ ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္အတြင္း အိႏယနဲ႔ ကားလမ္းေပါက္ေတာ့မယ္။ ေရွ႕ဆက္ တုိးတက္စရာအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ လမ္းေတာ့ပြင့္ၿပီ။ အဲဒီလမ္းကုိ ဘယ္လုိေလွ်ာက္မယ္ဆုိတာ အေရးႀကီးတယ္။

တစ္ေယာက္ တည္းရဲ႕အား၊ တစ္ေယာက္တည္းရဲ႕အစြမ္းနဲ႔ေတာ့ ခရီးေပါက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဆမီးၿမဳိ႕နယ္ခြဲလည္း ျဖစ္လာၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခူမီးလူမ်ဳိးေတြအတြက္ အခြင့္အလမ္းေတြက ေတာက္ေလွ်ာက္လာေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ဳိ႕က ျမင္သင့္တာမျမင္ဘဲ မိမိဆႏတစ္ခုတည္းနည္း ဖ်က္လုိဖ်က္ဆီးသာ လုပ္ေနဦးမယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ေရွ႕ေရာက္ေနတဲ့ ေရႊခြက္ သူမ်ားဆီေရြ႕သြားလိမ့္မယ္။

အခ်င္းခ်င္းအားမလုိအားမရ ညည္းညဴ ေနမယ့္အစား ကုိယ္တုိင္ခံစားပါ၀င္ၿပီး ႀကဳိးစားေစခ်င္တယ္။ မိမိရွိတဲ့ေနရာက၊ မိမိတတ္တဲ့ပညာေလး၊ ရွိတဲ့အရာေလးနဲ႔ ပူးေပါင္းပံ့ပုိးပါ၀င္ အားေပးကူညီမယ္ဆုိယင္ တိမ္ျမွဳပ္ေနတဲ့ပလက္၀က ကမာအထိ ေပါက္ေျမာက္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ဒါေတြကုိ အၿမဲနားစြင့္ၿပီး အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ ေသခ်ာသံုးသပ္ၿပီးေတာ့ KMG ကလည္း မိမိတတ္ႏိုင္တဲ့က႑ကေန သတင္းအေနန႔ဲ လုိအပ္သလုိ ပံ့ပုိးေပးဖုိ႔ လုိပါလိမ့္ မယ္။ ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးထားၾကေပမယ့္ ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္မႈမရွိယင္ ျပည့္စံုလာမွာမဟုတ္ဘူးလုိ႔သံုးသပ္ခ်င္တယ္။ ေနာက္ၿပီး မဆီမဆုိင္လုိ႔ေျပာရမလား။ ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္ တုိးတက္ဖုိ႔က ၿမဳိ႕နယ္အတြင္း ခူမီးလူမ်ဳိးေတြ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေနမယ္ဆုိယင္ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား ဆုိတာလည္း စဥ္းစားသင့္တယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေျခအေနအရ ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္ကုိ ခြါေနရေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပလက္၀ၿမဳိ႕နယ္အတြင္ ျပန္စုၿပီး အသိပညာ၊ အတတ္ပညာစုေပါင္းလ်က္ အမ်ားအားနဲ႔ က႑အသီးသီးကေန အားထုတ္မယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ အနာဂတ္ခူမီး၊ အနာဂတ္ခူမီးနယ္ဟာ တစ္ခ်ိန္ မွာလက္ေတြ႕ျဖစ္လာမယ္ဆုိတာကုိ ေျပာခ်င္တယ္။ ေလႀကီးေလက်ယ္ေျပာေနတယ္လုိ႔ ထင္ေလမလားမသိဘူး။ လူတုိင္းလူတုိင္း ေျပာတတ္တာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း မိမိေျပာတတ္သလုိ ေျပာတယ္ဆုိျခင္းထက္ ျဖစ္သင့္တယ္ထင္တဲ့အပုိင္းလုိ႔ယူဆမိတဲ့အတြက္ အျမင္ကုိအန္ထုတ္ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။